Ocena:
Książka poświęcona włoskim Semovente 75/18 i 75/34 oferuje wiele szczegółowych informacji na temat ich rozwoju, specyfikacji i historii operacyjnej, ale jest krytykowana za wysoką cenę i pewne kwestie związane z jakością produkcji.
Zalety:⬤ Kompleksowa treść obejmująca historię, szczegóły techniczne i kontekst operacyjny Semovente 75/18 i 75/3
⬤ Zawiera cenne zdjęcia i diagramy i jest jedną z niewielu dostępnych monografii na ten temat.
Książka jest uważana za zbyt drogą jak na jakość druku na żądanie, która jest podobna do innych tego typu książek. Istnieją pytania dotyczące jakości niektórych zdjęć i kątów.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Czołg samobieżny 75/18, podobnie jak wszystkie jego późniejsze warianty, został zaprojektowany przez firmę Fiat Ansaldo.
Czołg bazował na kadłubie czołgu M i był jedynym włoskim czołgiem pancernym II wojny światowej wyprodukowanym w wystarczającej liczbie, by stanowić problem dla sił pancernych wroga. Czołg 75/18 udowodnił swoją potęgę podczas debiutu na froncie afrykańskim, ale także podczas lądowania aliantów na Sycylii i w kolejnych jednostkach pancernych Królestwa Południowego i Włoskiej Republiki Socjalnej.
Pomysł zrodził się po wejściu do służby w armii niemieckiej „Sturmgeshütz” (niszczycieli czołgów) i pozytywnych wynikach, jakie osiągnęły na różnych frontach, na których były zaangażowane.
