Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Semiotics of Musical Time
Semiotics of Musical Time bada związek między czasem muzycznym a światem znaków i symboli. Bada zakres, w jakim czas muzyczny jest produktem znaków, systemów znaków i zachowań zorientowanych na znaki.
Dźwięk jest omawiany jako potencjalny znak czasu i czasu muzycznego. Nieodłączne i rozpoznawalne cechy czasowe są identyfikowane w wielu utworach muzycznych. Czas jako zagadnienie kompozytorskie jest badany w przypadku Igora Strawińskiego i Karlheinza Stockhausena.
Główne rozróżnienie między słyszeniem związanym z percepcją a słuchaniem związanym z poznaniem stanowi podstawę do twierdzenia, że czas muzyczny jest zarówno niesłyszalny, jak i niedostrzegalny. Rola pojęć i ich desygnatów jest badana w celu wykazania, że świadomość czasu muzycznego obejmuje procesy semiotyczne.
