Semicolon: Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość niezrozumianego znaku

Opinie czytelników

Książka oferuje zabawną eksplorację średnika, łącząc historię, gramatykę i osobiste anegdoty. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło jej wciągający styl pisania i humor, niektórzy krytykowali ją za to, że stała się ciężka, szczególnie w komentarzach politycznych i za brak praktycznych wskazówek dotyczących używania średników.

Książka jest dobrze napisana i zabawna, z jasnym i dowcipnym stylem. Zapewnia fascynujący historyczny wgląd w interpunkcję i gramatykę, angażując czytelników, którzy lubią język. Wielu uznało ją za pouczającą i humorystyczną, z unikalnym spojrzeniem na zasady języka i użycia.

Niektórzy czytelnicy uważali, że ostatni rozdział był zbyt polityczny i niespójny z tonem książki. Pojawiły się głosy krytyczne dotyczące praktycznej przydatności książki w nauczaniu używania średników, a niektórzy uznali przykłady za przesadne lub nieistotne. Kilka osób stwierdziło, że niektóre części książki stały się nużące lub nie były tak wciągające, zwłaszcza obszerne porównania użycia średników przez różnych autorów.

(na podstawie 64 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Semicolon: The Past, Present, and Future of a Misunderstood Mark

Zawartość książki:

"Zachwycająca." - Mary Norris,The New Yorker.

Przewracająca strony, egzystencjalna podróż przez życie i czasy najbardziej polaryzującego znaku interpunkcyjnego na świecie.

Średnik. Stephen King, Hemingway, Vonnegut i Orwell go nienawidzą. Herman Melville, Henry James i Rebecca Solnit go uwielbiają. Ale dlaczego? Kiedy jest skuteczny? Czy nadużywamy go? Czy w ogóle powinno nas to obchodzić?

W książce Semicolon,Cecelia Watson przedstawia powstanie i upadek tego niesławnego znaku interpunkcyjnego, który przez lata był najmodniejszym w świecie liter. Ale w XIX wieku, gdy książki gramatyczne stały się modne, zasady używania języka stały się zarówno bardziej rygorystyczne, jak i bardziej zagmatwane, a średnik stał się główną ofiarą. Zabierając nas w swobodną podróż przez szereg przykładów - od rękopisów Miltona, przez "Listy z więzienia w Birmingham" Martina Luthera Kinga Jr. po "Wielki sen" Raymonda Chandlera - Watson ujawnia, w jaki sposób tradycyjne zasady gramatyczne sprawiają, że komunikujemy się ze sobą mniej skutecznie, niż nam się wydaje. Nawet najbardziej zagorzałym fanatykom gramatyki lepiej przysłuży się porzucenie podręczników i nauczenie się lepszego sposobu angażowania się w język.

Poprzez swoją porywającą biografię średnika, Watson pisze przewodnik po gramatyce, który wyjaśnia, dlaczego w ogóle nie potrzebujemy przewodników i ponownie skupia naszą uwagę na najgłębszej, najbardziej podstawowej wartości języka: prawdziwej komunikacji.