James Denney jest obecnie najbardziej znany, choć w coraz bardziej ograniczonych kręgach, ze Śmierci Chrystusa, uważanej za standardowe podejście do obiektywnego zadośćuczynienia rozumianego w kategoriach zastępczych.
Jednak myśl Denneya jest szeroka i głęboka, bogactwo i pasja w jego pracy teologicznej oraz atrakcyjna integralność i duchowa bezpośredniość w jego pisarstwie, które opierają się wszelkiemu ograniczaniu jego spuścizny do bycia apologetą jednego aspektu doktryny chrześcijańskiej. Badając jego wczesne lata dorastania, śledząc jego rozwój intelektualny na uniwersytecie i w college'u oraz rozważając wpływ długiej posługi duszpasterskiej, stworzono kontekst do studiowania umysłu, osobowości i wiary, które wpłynęły na jego dojrzałe pisma teologiczne.
Przez dwadzieścia lat nauczał teologii biblijnej i egzegezy, rozwijając swoją teologię poprzez artykulację, a następnie badając i objaśniając ewangelię Chrystusa jako pierwszą i pierwotnie wyrażoną w doświadczeniu apostolskim i świadectwie zawartym w dokumentach Nowego Testamentu. Teologiczna praca Denneya, traktowana jako całość, była zarówno intelektualnie zaangażowana, jak i skoncentrowana na kościele, ponieważ starał się zbudować bezpieczną podstawę dla wiary biblijnej. Jego teologia była oferowana w służbie kościoła, a jego nauka była świadomym uczniostwem intelektu.
To pierwsze obszerne studium Denneya wykorzystuje duży zbiór niepublikowanych dokumentów teologicznych i kazań Denneya przechowywanych w New College w Edynburgu. Te, wraz z opublikowanymi pracami Denneya i szerszymi badaniami biograficznymi, stanowią podstawę tej intelektualnej i kontekstualnej biografii jednej z najbardziej atrakcyjnych i silnych osobowości teologicznych Szkocji.
