Sefardyjska granica

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Sephardic Frontier

Zawartość książki:

Żaden temat nie ma większego wpływu na historyczny krajobraz średniowiecznej Hiszpanii niż rekonkwista, gwałtowna ekspansja potęgi chrześcijańskich królestw na zamieszkane przez muzułmanów ziemie południowej Iberii, która stworzyła szeroką strefę przygraniczną, która przez dwa stulecia pozostawała regionem działań wojennych i niebezpieczeństwa. Opierając się na dużym zbiorze niepublikowanych materiałów z archiwów królewskich, kościelnych i miejskich, a także literatury rabinicznej, Jonathan Ray ujawnia płynne, często niestabilne społeczeństwo, które przekraczało granice religijne i przyciągało żydowskich kolonistów z całego półwyspu i spoza niego.

Rezultatem była fala żydowskich osad charakteryzujących się wysokim stopniem otwartości, mobilności i interakcji zarówno z chrześcijanami, jak i muzułmanami. Pogląd Raya podważa tradycyjną historiografię, która utrzymuje, że społeczności sefardyjskie, już w pełni rozwinięte, zostały po prostu przywrócone na granicy. We wczesnych latach osadnictwa iberyjscy królowie krzyżowców aktywnie wspierali żydowską działalność gospodarczą i polityczną, a żydowskie interakcje z ich chrześcijańskimi sąsiadami były rozległe.

Dopiero gdy granica została mocno włączona w życie polityczne państw półwyspu, te przygraniczne sefardyjskie populacje zaczęły tworzyć struktury wspólnotowe, które przypominały starsze społeczności żydowskie na północy i w głębi lądu. Pod koniec XIII wieku interwencja królewska zaczęła ograniczać kontakty między społecznościami żydowskimi i chrześcijańskimi, sygnalizując koniec otwartego społeczeństwa, które charakteryzowało pogranicze przez większość stulecia.