Sędzia i filozof

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Judge and the Philosopher

Zawartość książki:

Niniejsza książka jest drugim z czterech tomów wydanych w ramach serii zatytułowanej The Judge and the Creative Positivist Sędzia i twórczy pozytywista. Twórczy pozytywizm jest filozofią prawa, która stanowi rozwinięcie teorii pozytywizmu prawniczego H. L. A. Harta przedstawionej w jego klasycznym dziele The Concept of Law Pojęcie prawa. David Moskowitz ma wyjątkowy związek z The Concept of Law, ponieważ Hart był jego wykładowcą i wykorzystał jego krytykę The Concept of Law jako podstawę do podjęcia decyzji o zakwalifikowaniu się na studia doktoranckie na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W pierwszym tomie The Judge and the Umpire autor wyjaśnia, dlaczego sędziowie nie są jak arbitrzy, ponieważ sędziowie mają władzę tworzenia nowych reguł prawnych. W drugim tomie Moskowitz dokonuje przeglądu wpływu amerykańskich realistów prawnych, którzy ustalili, że sędziowie nie zawsze stosują zasady istniejącego wcześniej prawa przy rozstrzyganiu spraw.

Pozytywizm prawny opiera się na trzech teoriach: teorii rodowodu (prawa opierają się na źródłach zasad prawnych); teorii separacji (rozróżnienie między prawem, które jest, a potencjalnym prawem; różnica między prawem a nie-prawem; oraz oddzielenie zasad prawnych od zasad moralnych); oraz teorii dyskrecjonalnej (sędziowie mają swobodę, gdy prawo jest niejasne, aby tworzyć nowe zasady prawne, zamiast rozstrzygać sprawy, stosując tylko zasady, które istniały przed rozstrzygnięciem sprawy).

W wersji teorii dyskrecjonalnej Harta sędziowie korzystają z dyskrecji tylko w przypadkach, w których istniejące wcześniej prawo jest nieokreślone (trudne przypadki). W tym przypadku Moskowitz twierdzi, że sędziowie korzystają z uznaniowości we wszystkich przypadkach, w których sędzia tworzy nową zasadę prawną. Może to obejmować przypadki, w których prawo było pewne przed podjęciem decyzji, ale w których sędzia nie stosuje istniejącego wcześniej prawa, a zamiast tego tworzy nową zasadę prawną. Moskowitz wykorzystuje prawo zagospodarowania przestrzennego, aby zademonstrować wpływ wymiaru sprawiedliwości na podejmowanie takich decyzji prawnych.

Książka ta zainteresuje studentów prawa i wszystkich czytelników, którzy chcą zrozumieć źródła wykorzystywane przez sędziów przy podejmowaniu decyzji sądowych oraz standardy, według których te decyzje sądowe mogą być oceniane.