Second Wind: Żeglarz Sunfish, wyspa i podróż, która połączyła rodzinę

Opinie czytelników

Książka „Second Wind” autorstwa Nathaniela Philbricka to pamiętnik, który bada ponowne rozpalenie pasji autora do żeglarstwa, zwłaszcza na Sunfishu, po latach życia domowego. Książka porusza tematy więzi rodzinnych, nostalgii i radości z żeglowania, a także refleksji na temat poczynań w średnim wieku. Podczas gdy wielu czytelnikom podoba się intymna i humorystyczna narracja, niektórzy uważają, że brakuje jej szerszych tematów i może być czytana bardziej jak osobisty pamiętnik niż kompleksowa historia żeglarska.

⬤ Wciągający i humorystyczny styl pisania.
⬤ Wywołuje nostalgię i głębokie emocjonalne powiązania z żeglarstwem.
⬤ Oferuje osobistą narrację, która rezonuje z wieloma czytelnikami, zwłaszcza tymi z podobnymi doświadczeniami z przeszłości.
⬤ Celebruje rodzinne więzi poprzez wspólne żeglarskie przygody.
⬤ Przedstawia uroczy portret Nantucket i radości płynących z żeglowania małą łodzią.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że bardziej przypomina pamiętnik niż uporządkowaną książkę.
⬤ Skupienie się na szczegółach regat może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Wcześniejsze osiągnięcia autora mogą sprawić, że jego doświadczenia staną się mniej wiarygodne.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło, że książka nie spełnia wysokich standardów wyznaczonych przez inne dzieła Philbricka.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Second Wind: A Sunfish Sailor, an Island, and the Voyage That Brought a Family Together

Zawartość książki:

"W Sunfishu było coś żywiołowego i pochłaniającego wszystko. Nic nie mogło się równać z radością bliskiego wyścigu w prawdziwym wietrze - wyjącym wiatrem i rozpryskami, gdy mój Sunfish i ja przebijaliśmy się przez fale do mety".

Wiosną 1992 roku Nat Philbrick był po trzydziestce, mieszkał z rodziną na Nantucket, czuł się osierocony i tęsknił za tym dreszczem zwycięstwa, który kiedyś czuł po wygraniu krajowych mistrzostw żeglarskich w młodości. Czy był to kryzys wieku średniego? Z pewnością był to przełomowy moment dla dziennikarza, który stał się ojcem siedzącym w domu, który impulsywnie zdecydował się ponownie rzucić kapelusz na ring lub do wody.

Przy zdezorientowanej aprobacie żony i dzieci, Philbrick wykorzystał okres poza sezonem na wyspie jako swój samotny poligon treningowy, żeglując swoim malutkim Sunfish do najodleglejszych zakątków wyspy, doświadczając nawiedzającego piękna jej pływowych potoków, zatok i falistych piaszczystych łach. Na stawach, w zatokach, rzekach, a w końcu na mistrzostwach na jeziorze w sercu Ameryki, żeglował przez burze i wspomnienia, ścigając się o nagrodę, ale zamiast tego odkrywając coś nieoczekiwanego o sobie.