Niniejsza książka przedstawia pierwszą dużą syntezę rozwoju społeczno-politycznego w północno-zachodniej Skandynawii i nakreśla teoretyczny model dla współbieżnych, ale kontrastujących strategii społeczno-politycznych, które mogą być stosowane międzykulturowo. Koncentruje się na rozwoju społeczno-politycznym i różnicach organizacyjnych między społeczeństwami północno-zachodniej Skandynawii w późnym neolicie i wczesnej epoce brązu (2350-1100 p.n.e.).
Oparta na podejściu ekonomii politycznej analiza opiera się na modelu teoretycznym, który podkreśla dialektyczne negocjacje między społeczeństwami stosującymi strategie przymusu lub współpracy poprzez procesy kategoryzacji. W ramach tego modelu teoretycznego materiał archeologiczny jest badany przy użyciu podejścia dwupoziomowego. Po pierwsze, obszerny korpus archeologiczny, składający się z wzorów osadnictwa i pochówku, litów, metalu i sztuki naskalnej, jest badany porównawczo pod kątem wzorców różnic diachronicznych, regionalnych i społecznych. Po drugie, przeanalizowano wzorce z pierwszego poziomu i wybrano trzy studia przypadków, z których każdy wyraża różne wzorce organizacyjne oparte na lokalnych korzyściach i/lub ograniczeniach ekologicznych. Aspekty te są następnie omawiane na poziomie międzyregionalnym, co sugeruje, że wykorzystanie drogi morskiej było jednym z głównych czynników zwiększających złożoność wzdłuż wybrzeża.
Adresatami tej książki są naukowcy i studenci zajmujący się archeologią prehistoryczną, a w szczególności europejską epoką brązu. Jednak porównawcze podstawy książki i nacisk na rozwój teoretyczny w archeologii antropologicznej sprawiają, że jest ona również dostępna dla szerszego grona naukowców.