Screen Relations: Granice psychoanalizy i psychoterapii za pośrednictwem komputera

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę wpływu technologii na proces terapeutyczny, zwłaszcza w kontekście terapii online. Jest chwalona za dobrze zbadane i wyważone podejście, co czyni ją cennym źródłem dla klinicystów poruszających się po teleterapii.

Pięknie napisana, ważna dla każdego klinicysty korzystającego z technologii, dobrze zbadane, jasne wyjaśnienia złożonych tematów, wyważona analiza zysków i strat w teleterapii, niezbędna lektura dla terapeutów, przydatne spostrzeżenia dotyczące praktyk terapeutycznych podczas pandemii.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że lektura jest złożona i czasochłonna, z pragnieniem prostszego języka
⬤ krytyka potencjalnej stronniczości w spojrzeniu autora na terapię ucieleśnioną w porównaniu z terapią online
⬤ debaty na temat porównywalności doświadczeń terapii online i osobistej.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Screen Relations: The Limits of Computer-Mediated Psychoanalysis and Psychotherapy

Zawartość książki:

Zwiększona mobilność na całym świecie i łatwy dostęp do technologii oznacza, że komunikacja za pośrednictwem komputera jest szybko i bezkrytycznie przyjmowana przez psychoanalityków i psychoterapeutów psychoanalitycznych. Pomimo twierdzeń o równoważności między terapiami zapośredniczonymi i terapiami we wspólnym środowisku, nie przeprowadzono badań nad skutecznością terapii zapośredniczonych technologicznie.

Czy skuteczny proces terapeutyczny może wystąpić bez fizycznej współobecności? Co dzieje się z leczeniem związanym z ekranem, gdy, jak powiedział jeden z pacjentów, nie ma możliwości "pocałowania lub kopnięcia"? "Nasze najbardziej intymne relacje, w tym relacje między analitykiem a pacjentem, opierają się na znaczącym ukrytym komponencie niewerbalnym, który ma taką samą lub nawet większą wagę niż wyraźny komponent werbalny. W jaki sposób ta precyzyjnie wyważona wymiana wpływa na komunikację zapośredniczoną technologicznie?

Autor czerpie z dziedzin neuronauki, studiów nad komunikacją, obserwacji niemowląt, kognitywistyki i studiów nad komunikacją komputerową, znajdując wspólną płaszczyznę, na której przecinają się one z psychoanalizą w ich definicjach poczucia obecności, od których zależy poczucie jaźni, aby zbadać te pytania.

Do tej wyłaniającej się literatury i badań dodano zbiór etnograficznych wywiadów z kluczowymi informatorami ze starszymi psychoanalitykami doświadczonymi w leczeniu za pośrednictwem komputera. Te nowe dane ujawniają zaskakujące i nieintuicyjne elementy.

Opierając się na tych ustaleniach, autor przedstawia szereg cennych zaleceń klinicznych dla praktyków korzystających z mediacji komputerowej, pomagając im przewidzieć szczególne zyski i straty, których muszą być świadomi, aby być najbardziej skutecznymi.