Ścieżki bez chwały: Richard Francis Burton w Afryce

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis życia Richarda Burtona, w szczególności jego afrykańskich doświadczeń, jednocześnie badając złożoność jego charakteru i kontekst kulturowy jego czasów. Jednak wiele recenzji wskazuje na współczesne osądy i uprzedzenia autora, które szkodzą ogólnej narracji. Powszechną krytyką jest również brak przydatnych map.

Szczegółowy opis życia i podróży Burtona, dobrze zbadane przypisy i bibliografia, fascynująca opowieść. Przydatne dla osób poszukujących materiałów źródłowych.

Autor stosuje XXI-wieczne osądy do XIX-wiecznej postaci, co prowadzi do cynicznego tonu. Brak przydatnych map i kilka niepotrzebnych spekulatywnych komentarzy obniżają ogólną jakość.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paths Without Glory: Richard Francis Burton in Africa

Zawartość książki:

Niewiele osób wzbudziło tak wielkie zainteresowanie jak Sir Richard Burton. Prawdziwy polimat, Burton jest dziś najbardziej znany ze swoich tłumaczeń Kama Sutry i Arabian Nights.

Jednak Afryka stała w centrum jego dorosłego życia. Wyprawa Burton-Speke (1856-59), która umieściła jezioro Tanganika na mapie, doprowadziła do wieloletnich kontrowersji dotyczących źródła Białego Nilu. W latach 1861-1864 Burton pełnił funkcję brytyjskiego konsula w Fernando Po i podróżował między Ghaną a Angolą.

Pisał bardzo dużo i stworzył jedne z pierwszych szczegółowych opisów etnograficznych ludów afrykańskich. Pod wieloma względami Afryka okazała się jednak zgubą Burtona. Kontuzje i choroby wyczerpały jego siły, narobił sobie wrogów na wysokich stanowiskach i, jak na ironię, nawet odkrycie jeziora Tanganika zadziałało na jego niekorzyść.

Coraz bardziej sfrustrowany i zgorzkniały, często sięgał po alkohol. W tej fascynującej historii relacji między człowiekiem a kontynentem geograf James L. Newman przedstawia intymny portret Burtona poprzez dokładne zbadanie jego dzienników i bogatych analiz biografów.

Zagłębiając się w późniejsze życie i podróże Burtona, Newman wskazuje tematyczne filary jego kariery jako dyplomaty i odkrywcy, a mianowicie jego silne poparcie dla agresywnej polityki imperialnej i przekonanie, że rasa wyjaśnia kluczowe różnice międzyludzkie. Historycy i badacze złotego wieku imperium, a także poszukiwacze przygód w fotelach, nie tylko odkryją, co definiowało tę słynną enigmatyczną postać, ale sami zapuszczą się w serce Afryki połowy XIX wieku.