Ocena:
The Path of the Holy Fool autorstwa Lauren Artress bada rozwój osobisty i duchowy przez pryzmat labiryntów i opowiadania historii. Książka opisywana jest jako ciepła i wciągająca, zachęcająca czytelników do rozpalenia kreatywności i stawienia czoła osobistym wyzwaniom. Łączy w sobie metafory, refleksje i osobiste narracje, aby poprowadzić czytelników w ich podróży do samopoznania i uzdrowienia.
Zalety:⬤ Wciągający i konwersacyjny styl pisania, który przyciąga czytelników.
⬤ Zachęca do wyobraźni i autorefleksji, promując rozwój osobisty.
⬤ Wykorzystanie ćwiczeń do refleksji wzmacnia doświadczenie czytania i pomaga w introspekcji.
⬤ Dostarcza aktualnych spostrzeżeń istotnych dla współczesnych wyzwań, szczególnie w następstwie pandemii.
⬤ Osobiste historie Artress dodają głębi i możliwości odniesienia się do nich.
⬤ Niektórych czytelników może zniechęcić tytuł, uznając termin „głupiec” za nieatrakcyjny.
⬤ Kilka krytycznych opinii sugeruje, że książka jest bardziej zlepkiem myśli Artressa niż skoncentrowaną eksploracją labiryntów.
⬤ Osoby niezaznajomione z wcześniejszymi pracami Artress mogą uznać ją za mniej wciągającą.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
The Path of the Holy Fool: How the Labyrinth Ignites Our Visionary Powers
Ścieżka Świętego Głupca wzywa każdego z nas do stania się Świętym Głupcem: odpowiedzialnym, opowiadającym się za równością i sprawiedliwością społeczną, przyjmującym wizję ekologiczną i zachęcającym do ducha wspólnoty.
Lauren Artress, która założyła dwa stałe labirynty w Grace Cathedral w San Francisco, jest wiodącą siłą w Ruchu Labiryntów. Jej nowa książka The Path of the Holy Fools: How the Labyrinth Ignites Our Visionary Powers rozszerza jej wcześniejszą pracę w Walking a Sacred Path: Rediscovering the Labyrinth as a Spiritual Practice.
Poprzez historię Parsifala Artress sugeruje, że labirynt służy jako Graal, który jest odkrywany w niewidzialnym, wyimaginowanym świecie pomiędzy, symbolizowanym przez Zamek Graala. Co najważniejsze, książka ta zachęca czytelników do odkrywania i refleksji nad własną, unikalnie skonfigurowaną wyobraźnią. To właśnie poprzez wyobraźnię dochodzi do autorefleksji i surowych doświadczeń Świętego.
Kiedy już bez strachu poruszamy się po naszych procesach wyobrażeniowych, doświadczenie labiryntu rozpala naszą kreatywność, leczy nasze rany i otwiera naszą szerszą wizję, która pielęgnuje empatię i daje nam oczy, aby zobaczyć i uszy, aby usłyszeć - nawet poprzez smutki pandemii - wezwanie do przyszłości poprawiającej życie. Labirynt oferuje Świętemu Głupcowi niezachwianą ścieżkę, gdy uczymy się podejmować ryzyko, tworzyć nowe modalności i znajdować sposób na wniesienie wkładu w nasz ewoluujący świat.
