Schronienie dla morza

Opinie czytelników

Książka, będąca kontynuacją historii Emmeta i Jeremey'a z „Carry the Ocean”, otrzymała przytłaczająco pozytywne recenzje za głębię emocjonalną i rozwój postaci. Recenzenci docenili autentyczne przedstawienie autyzmu, kwestii zdrowia psychicznego i relacji między głównymi bohaterami. Niektórzy czytelnicy uznali jednak aspekty polityczne za nieco kaznodziejskie i uważali, że książka była mniej przekonująca niż pierwsza z serii.

⬤ Głęboki emocjonalny związek z bohaterami; wielu czytelników poczuło się poruszonych i wzruszonych tą historią.
⬤ Autentyczne przedstawienie autyzmu i wyzwań związanych ze zdrowiem psychicznym, chwalone za wrażliwość i wnikliwość.
⬤ Silny rozwój postaci i relacji, z czytelnikami kochającymi więź Emmeta i Jeremeya.
⬤ Wciągająca fabuła, która łączy osobistą narrację z szerszymi kwestiami społecznymi.
⬤ Pozytywne refleksje na temat miłości, wsparcia i społeczności wśród bohaterów.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali komentarze polityczne za kaznodziejskie lub przytłaczające.
⬤ Kilka recenzji wskazywało, że książka nie dorównuje emocjonalnemu wpływowi pierwszej książki „Carry the Ocean”.
⬤ Czytelnicy wyrazili pragnienie bardziej intymnych relacji między głównymi bohaterami, sugerując, że przesunięcie punktu ciężkości na aktywizm odciągnęło uwagę od romansu.
⬤ Niektórzy uważali, że na tempo wpłynął wysyp informacji lub wątków politycznych, spowalniając fabułę.

(na podstawie 73 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shelter the Sea

Zawartość książki:

Niektórzy bohaterowie noszą peleryny, inni wolą worki sensoryczne.

Emmet Washington nigdy nie pozwolił, by świat go zdefiniował, mimo że on, jego chłopak Jeremey i jego przyjaciele nie są uważani za "prawdziwych" dorosłych z powodu swojej niepełnosprawności. Kiedy stan Iowa restrukturyzuje swój system zdrowia psychicznego i naraża na niebezpieczeństwo niezależny ośrodek, w którym mieszkają, Emmet odmawia bycia zmuszonym do niespełniającej standardów, sprywatyzowanej opieki korporacyjnej. Z pomocą Jeremey'a i ich przyjaciół zakłada lokalną organizację oddolną i walczy na każdym kroku.

Oprócz radzenia sobie z nasiloną depresją i lękiem swojego chłopaka, Emmet musi sprawić, by jego autystyczne tiki były akceptowane przez polityków i darczyńców, i zastanawia się, czy podnoszą świadomość, czy też eksponują swoją niepełnosprawność. Kiedy ich kampania przyciąga uwagę potężnego korporacyjnego lobbysty opozycji, Emmet polega na swoich umiejętnościach obliczania i przewidywania i wierzy, że może uratować dzień - dla siebie, swoich przyjaciół i wszystkich niepełnosprawnych.

Ma tylko nadzieję, że w jego formule nie ma zmiennej, której nie przewidział.