Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Schoenberg and His School
Ta książka mówi o muzyce. Obejmuje muzykę modalną i tonalną.
Mówi o Arnoldzie Schönbergu, założycielu muzyki współczesnej, Albanie Bergu i o tym, jak przeszłość wpływa na muzykę współczesną oraz o Antonie Webernie i przyszłości muzyki współczesnej. A także o strukturze współczesnej mowy muzycznej. Ren Leibowitz był francuskim kompozytorem, dyrygentem, teoretykiem muzyki i nauczycielem urodzonym w Warszawie.
We wczesnych latach trzydziestych Leibowitz studiował kompozycję i orkiestrację u Ravela w Paryżu, gdzie został wprowadzony w technikę dwunastodźwiękową Schoenberga przez niemieckiego pianistę i kompozytora Ericha Itora Kahna.
Następnie studiował u ucznia Schoenberga, Weberna. Wiele dzieł Drugiej Szkoły Wiedeńskiej po raz pierwszy zabrzmiało we Francji na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej założonym przez Leibowitza w Paryżu w 1947 roku.
Leibowitz miał duży wpływ na reputację Drugiej Szkoły Wiedeńskiej, zarówno poprzez działalność jako nauczyciel w Paryżu po II wojnie światowej, jak i poprzez swoją książkę Schoenberg et son ecole, opublikowaną w 1947 roku i przetłumaczoną przez Dika Newlina jako Schoenberg i jego szkoła (wydania amerykańskie i brytyjskie 1949). Była to jedna z najwcześniejszych rozpraw teoretycznych napisanych na temat 12-tonowej metody kompozycji Schoenberga. Popieranie szkoły Schoenberga przez Leibowitza było kontynuowane przez jego dwóch najbardziej utalentowanych uczniów, z których każdy obrał inną drogę w promowaniu muzyki Schoenberga, Weberna i rozwoju serializmu, a mianowicie Pierre'a Bouleza i Jacquesa-Louisa Monoda.
Wśród jego amerykańskich uczniów znaleźli się kompozytorzy Will Ogdon i Janet Maguire oraz awangardowy reżyser-animator John Whitney. Jako dyrygent, Leibowitz był aktywny w wielu projektach nagraniowych. Jednym z najszerzej rozpowszechnionych i najbardziej godnych uwagi jest zestaw symfonii Beethovena wykonany dla Reader's Digest Recordings; było to prawdopodobnie pierwsze nagranie symfonii zgodne z oryginalnymi oznaczeniami metronomu Beethovena.
Wybierając to podejście, Leibowitz był pod wpływem swojego przyjaciela i kolegi Rudolfa Kolischa. Leibowitz dokonał również wielu nagrań dla Reader's Digest na ich różnych albumach kompilacyjnych.
Pisał również dla Les Temps modernes, stosując egzystencjalistyczne idee w muzykologii.