Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ocenia życie i twórczość kompozytora Arnolda Schoenberga, ale spotyka się z krytyką za brak dogłębnej analizy jego muzyki. Podczas gdy niektórzy recenzenci doceniają próbę zapewnienia zrównoważonego spojrzenia na Schoenberga, uważają, że wiele analiz jest powierzchownych lub pogardliwych, pozbawionych poważnego zaangażowania w samą muzykę. Czytelnicy poszukujący dogłębnego zrozumienia wkładu Schoenberga w muzykę mogą uznać tę książkę za frustrującą i nieprzydatną.
Zalety:Niektórzy recenzenci chwalą książkę za próbę zapewnienia zrównoważonej i sprawiedliwej oceny Schoenberga. Podnosi interesujące kwestie dotyczące osobowości Schoenberga i jego wpływu na muzykę, szczególnie w zrozumieniu złożoności jego spuścizny. Jest również opisywana jako czytelna, co może spodobać się szerokiej publiczności zainteresowanej historią muzyki.
Wady:Wielu recenzentów krytykuje książkę za powierzchowne traktowanie muzyki Schoenberga, stwierdzając, że często nie zapewnia ona wnikliwej analizy. Zarzuca się autorowi lekceważący ton w stosunku do dzieł Schoenberga oraz tendencję do skupiania się na nieistotnych szczegółach historycznych zamiast na samej muzyce. Ten brak głębi i subiektywne uprzedzenia pozostawiają czytelników niezadowolonych, szczególnie tych, którzy szukają głębszej eksploracji wkładu Schoenberga.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Schoenberg: Why He Matters
Zawartość książki:
W swoich czasach austriacko-amerykański kompozytor Arnold Schoenberg (1874-1951) był międzynarodową ikoną. Jego system dwunastu tonów uważany był za przyszłość muzyki.
Dziś jednak czołowe orkiestry rzadko grają jego utwory, a jego nazwisko spotyka się z apatią, jeśli nie antypatią. Dzięki tej interpretacji, uznany biograf Toscaniniego w końcu przywraca Schoenbergowi należne mu miejsce w kanonie, ukazując go jako jednego z najbardziej wpływowych kompozytorów i nauczycieli XX wieku. Sachs pokazuje, jak Schoenberg, drażliwy charakter, który komponował drażliwe dzieła, walczył z „prokrustowym łożem” tradycji.
Przeciwstawiając się swoim krytykom - w tym nazistom, którzy określili jego muzykę jako „zdegenerowaną” - nieustannie walczył z antysemityzmem, który ostatecznie doprowadził do jego ucieczki z Europy do Los Angeles. Jednak Schoenberg, syntetyzując wagnerowski nadmiar z brahmsowską powściągliwością, stworzył falę uderzeniową, która nigdy do końca nie opadła i, jak mocno argumentuje Sachs, jego kompozycje muszą zostać skonfrontowane przez każdego zainteresowanego przeszłością, teraźniejszością lub przyszłością zachodniej muzyki.
