Ocena:
Recenzje drugiego tomu pamiętników Roya Stronga są spolaryzowane. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jego dowcip, spostrzeżenia i emocjonalną głębię dotyczącą jego osobistych doświadczeń, szczególnie w odniesieniu do żony, inni krytykują książkę za egoizm, nudę i nadmierne skupienie się na ogrodnictwie i rzucaniu nazwiskami. Mówi się, że ton różni się znacznie od pierwszego tomu, a niektórzy uważają go za mniej wciągający i zbyt autoreferencyjny.
Zalety:Wielu czytelnikom podoba się wciągające pisarstwo Roya Stronga, żywe opisy i emocjonalny wpływ jego refleksji na temat osobistej straty. Jego humor i złośliwe spostrzeżenia na temat społeczeństwa i kultury również zostały pozytywnie ocenione. Niektórzy uznali książkę za wartościowy zapis historyczny.
Wady:Krytycy uważają książkę za egoistyczną, nudną i pozbawioną pokory, choć wspominają o zbytnim skupieniu się na ogrodnictwie i komentarzach społecznych. Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani w porównaniu do pierwszego tomu, czując, że jest on wypełniony pępkiem i społecznym snobizmem.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Scenes and Apparitions: The Roy Strong Diaries 1988-2003
„Żmijowy dowcip ogrodnika, pisarza i rycerza o wyśmienitym guście” DAILY TELEGRAPH.
„Zabawny, kolczasty i poruszający... wspaniale się czyta” THE TIMES.
Scenes and Apparitions obejmuje okres życia Roya Stronga od 1988 do 2003 roku. Jest to kontynuacja książki Splendours and Miseries, stanowiąca niezapomniany zapis tego, jak obywatel u schyłku drugiej epoki elżbietańskiej obserwował i kronikował swój własny świat na przełomie wieków. Chociaż nie obyło się bez tragedii - morderstwa jego przyjaciela Gianniego Versace i śmierci jego ukochanej żony Julii Trevelyan Oman - jest wiele do podziwiania, od opisów pięćdziesiątych urodzin Eltona Johna po koncert dla Królowej Matki, a także jego portrety małżeństwa, przyjaźni, pracy i słynnego ogrodu Laskett.
