Scenographies of Perception: Sensuousness in Hegel, Novalis, Rilke, and Proust
Percepcja zmysłowa i narracja literacka są czasami postrzegane w opozycji do siebie. Na przykład Paul de Man stwierdził, że „tekst literacki nie jest wydarzeniem fenomenalnym” i dlatego „wymaga zrozumienia, które musi pozostać immanentne”.
W swoim studium Christian Jany podważa taki ścisły podział, przenosząc uwagę na wzajemne oddziaływanie procesów percepcyjnych i narracyjnych. Wprowadzenie kluczowych pojęć fenomenologicznych, a przede wszystkim Heglowskiej koncepcji percepcji zmysłowej jako „opowieści”, przygotowuje tę zmianę teoretycznie. Poniższe analizy scenicznych opisów - lub scenografii - percepcji autorstwa Novalisa, Rilkego i Prousta pokazują wzajemne oddziaływanie percepcji i narracji w praktyce.
Rzeczy, które każe nam widzieć wiersz Rilkego, subtelne rezonanse sceny otwierającej Recherche Prousta i dziwne fuzje myśli i uczuć, które generuje pewien „niebieski kwiat” w Heinrich von Ofterdingen Novalisa, są przykładowymi przykładami tego ambitnego studium estetyki literackiej. Christian Jany jest badaczem podoktoranckim w Instytucie Studiów Literackich i Kulturowych, ETH Z rich.
