Ocena:
Książka bada związek między muzyką a medycyną, koncentrując się w szczególności na muzykach, którzy są również lekarzami w rejonie Bostonu. Jej celem jest zapewnienie wglądu w to, w jaki sposób praktyka muzyczna może wzmocnić współczucie medyczne i służy jako narzędzie relaksacji psychicznej dla praktyków. Narracja ma zarówno wielbicieli, jak i krytyków, podkreślających zarówno fascynującą tematykę, jak i kwestie związane z wyłącznością i powtarzalnością w pisaniu.
Zalety:⬤ Wciągająca eksploracja związku między muzyką a medycyną.
⬤ Dobrze udokumentowane i konkretne informacje, które przemawiają zarówno do muzyków, jak i profesjonalistów medycznych.
⬤ Oferuje cenny wgląd w życie lekarzy, którzy są również wybitnymi muzykami.
⬤ Inspirujące i uspokajające dla czytelników zainteresowanych nakładaniem się tych dwóch dziedzin.
⬤ Postrzegany elitaryzm i ekskluzywność w przedstawianiu lekarzy, z których wielu pochodzi z uprzywilejowanych środowisk.
⬤ Powtarzające się akapity i błędy w tekście obniżają ogólną jakość tekstu.
⬤ Zbyt optymistyczne spojrzenie na interakcje lekarz-pacjent, kontrastujące z rzeczywistością krótkich wizyt u lekarza pierwszego kontaktu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że nacisk na orkiestrę mógłby być mniej wyraźny.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Scales to Scalpels: Doctors Who Practice the Healing Arts of Music and Medicine
Niesamowita historia Orkiestry Symfonicznej Longwood, która ujawnia niezwykłe współdziałanie muzyki i medycyny.
Być może czytałeś o orkiestrze Longwood Symphony Orchestra (LSO) w gazecie lub słyszałeś ją w swojej ulubionej stacji radiowej. Ale LSO to nie byle jaka orkiestra. Zaczęło się w 1982 roku od grupy utalentowanych bostońskich lekarzy, studentów medycyny i pracowników służby zdrowia i od tego czasu rozkwitło pod przewodnictwem skrzypaczki dr Lisy Wong, która została prezesem LSO w 1991 roku. Orkiestra jest obecnie dumną, niezwykłą grupą muzyków z fanami na całym świecie.
W Scales to Scalpels dr Wong i Robert Viagas opisują, w jaki sposób muzyczna przenikliwość tych lekarzy wpływa na sposób, w jaki leczą, a z kolei jak ich praca wpływa na ich muzykę. Jakie zmiany poznawcze i emocjonalne zachodzą, gdy chirurg przechodzi z chaosu ostrego dyżuru do dyscypliny studia prób orkiestry? Jak to jest wykonywać rano wizytę domową w biednej dzielnicy, a wieczorem grać na trąbce w grupie jazzowej? Czy muzyka leczy lekarzy tak, jak lekarze leczą swoich pacjentów? W jaki sposób praktykowanie sztuki muzycznej zmienia sztukę praktykowania medycyny?