Scales of Justice: Ponowne wyobrażenie przestrzeni politycznej w globalizującym się świecie

Opinie czytelników

Recenzje książki Nancy Fraser podkreślają jej rewizję i rozszerzenie teorii sprawiedliwości o reprezentację obok redystrybucji i uznania. Czytelnicy uważają, że jej pomysły są wciągające i prowokujące, choć niektórzy zauważają uczucie powtarzania się pod koniec. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest postrzegana jako solidny wkład w dyskurs na temat sprawiedliwości społecznej.

Interesujące i wciągające pomysły, kompleksowa teoria sprawiedliwości, dobrze skonstruowane argumenty, świetna analiza historyczna i pokora w pisaniu. Książka jest przyjemna i polecana osobom zainteresowanym sprawiedliwością społeczną.

Pod koniec książka wydaje się powtarzalna.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Scales of Justice: Reimagining Political Space in a Globalizing World

Zawartość książki:

Do niedawna walka o sprawiedliwość toczyła się na tle przyjętej ramy: ograniczonego państwa terytorialnego. Przy domyślnie przyjętym "westfalskim" obrazie przestrzeni politycznej, zakres sprawiedliwości rzadko był przedmiotem otwartego sporu.

Dziś jednak działacze na rzecz praw człowieka i międzynarodowe feministki dołączają do krytyków dostosowania strukturalnego i Światowej Organizacji Handlu, kwestionując pogląd, że sprawiedliwość może być jedynie wewnętrzną relacją między współobywatelami. Ukierunkowując się na niesprawiedliwości wykraczające poza granice, czynią skalę sprawiedliwości przedmiotem wyraźnej walki. Zainspirowana tymi wysiłkami, Nancy Fraser pyta: Jakie są właściwe ramy dla teoretyzowania sprawiedliwości? W obliczu wielu konkurujących ze sobą skal, skąd mamy wiedzieć, która z nich jest naprawdę sprawiedliwa? Badając te pytania, Fraser rewiduje swoją szeroko dyskutowaną teorię redystrybucji i uznania.

Wprowadza trzeci, „polityczny” wymiar sprawiedliwości& mdash; reprezentację& mdash; i opracowuje nowy, refleksyjny typ teorii krytycznej, który kładzie nacisk na niesprawiedliwości związane z „niewłaściwym sformułowaniem”. Współpracując z takimi myślicielami jak J.

Habermas, John Rawls, Michel Foucault i Hannah Arendt, autorka przewiduje „postwestfalskie” mapowanie przestrzeni politycznej, które uwzględnia ponadnarodową solidarność, transgraniczną publiczność i demokratyczne ustalanie ram, a także projekty emancypacyjne, które przekraczają granice. Rezultatem jest zrównoważona refleksja nad tym, kto powinien się liczyć w odniesieniu do czego w globalizującym się świecie.