Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Satire: Origins and Principles
Satyra, według Jonathana Swifta, jest zwierciadłem, w którym patrzący zazwyczaj odkrywają twarz wszystkich oprócz swojej własnej. przez dwadzieścia cztery wieki zwierciadło literatury satyrycznej przybrało wiele kształtów. Jednak pewne techniki stale się powtarzają, pewne tematy są ponadczasowe, a niektóre cele są odwieczne. Polityka (złe zarządzanie ludźmi przez innych ludzi) zawsze była celem satyry, podobnie jak wojna między płciami.
O uniwersalności satyry jako sposobu i twórczego impulsu świadczy międzykulturowy rozwój paszkwilu i parodii. O jej głębokich korzeniach i różnorodności świadczy trwałość alegorii, bajki, aforyzmu i innych podgatunków literackich. Hodgart analizuje satyrę w niektórych z jej najbardziej żywiołowych momentów w literaturze zachodniej, od Arystofanesa po Brechta. Jego analizę uzupełnia wybór i omówienie grafik i karykatur.
Satyra nadal pomaga nam zrozumieć konwencje, które wydają się być niemal genetycznie przekazywane od ich satyrycznych przodków do naszych cyfrowych współczesnych. Jest to szczególnie widoczne w powtarzających się odniesieniach Hodgarta do upodobania satyry do efemeryczności, do kamuflowania się wśród codzienności, do przemawiania do chwili, a tym samym do jak najgłębszej integracji ze społeczeństwem. Nowy wstęp Briana Connery'ego umieszcza analizę Hodgarta we właściwym miejscu w rozwoju dwudziestowiecznej krytyki.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)