Sass

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta jako część serii ze złożonymi postaciami i silnymi tematami rozwoju osobistego i odnalezionej rodziny. Relacja między Kipem i Leonem jest chwalona za niski poziom niepokoju, dobrą komunikację i głębię emocjonalną, choć niektórzy czytelnicy zauważają odejście od elementów modowych serii. Historia równoważy humor z poważnymi tematami, pozostawiając czytelników z poczuciem nadziei.

⬤ Złożone i dobrze rozwinięte postacie, zwłaszcza Kip i Leon.
⬤ Silne wątki odnalezionej rodziny i rozwoju osobistego.
⬤ Niski poziom niepokoju i dramatyzmu w związku, ze świetną komunikacją między bohaterami.
⬤ Emocjonalna głębia, wywołująca śmiech i łzy.
⬤ Satysfakcjonujące zakończenie serii.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że w porównaniu z poprzednimi książkami mniej uwagi poświęcono branży modowej.
⬤ Pikantna zawartość została zauważona jako jednostronna.
⬤ Kilka recenzji wskazuje, że emocjonalne tematy mogą być dla niektórych ciężkie.
⬤ Tempo może nie odpowiadać każdemu, niektórzy wolą bardziej tradycyjny nacisk na konflikty zewnętrzne.

(na podstawie 82 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Przez dwa lata trzymałam Leona Steadmana na bezpieczną odległość, od czasu nocy, kiedy odrzucił mnie bardziej płasko niż naleśnik z dodatkiem syropowej dezaprobaty. Jego strata. Świat jest pełen seksownych mężczyzn. Jeden i koniec to po prostu dobra matematyka i efektywne wykorzystanie mojego czasu. Albo byłoby, gdybym od tamtej pory nie pożądała irytującego, osądzającego, wspaniałego mężczyzny.

Im mniej widzę Leona, tym lepiej. Wystarczająco źle, że jego firma tatuażu znajduje się obok Flare, sklepu z modą, którym zarządzam, i że przyjaźni się z moim szefem. Ale teraz mieszka również nad sklepem. Za każdym razem, gdy się odwracam, Leon tam jest. W moim sklepie. W mojej przestrzeni. Miesza mi w głowie. Jest miły, czarujący i zachowuje się, jakby wcale nie był największym palantem na ziemi.

Cóż, nie chcę ani nie potrzebuję przeprosin Leona, ale może gdybym mogła mieć go, choć raz, mogłoby to położyć kres temu śmiesznemu głodowi, który iskrzy za każdym razem, gdy na niego patrzę.

Tak, odezwę się w tej sprawie.