Ocena:
Książka zapewnia wnikliwą eksplorację NIMBYizmu i jego wpływu na społeczeństwo amerykańskie, szczególnie pod koniec XX wieku. Chociaż jest ona uznawana za atrakcyjną treść i dokładny kontekst historyczny, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej stylu pisania, zwłaszcza z powodu zdań wielokrotnie złożonych. Niektórzy potencjalni czytelnicy zwracają również uwagę na cenę książki.
Zalety:⬤ Wnikliwa eksploracja NIMBYizmu
⬤ dobrze zbadana historia przedmieść
⬤ wciągająca integracja różnych odniesień kulturowych
⬤ chwalona za głębię i umiejętności pisarskie autora.
W tekście pojawiają się zdania wielokrotnie złożone, co może negatywnie wpływać na czytelność; przez niektórych uważana za drogą, kosztującą 50 USD.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Neighborhood of Fear: The Suburban Crisis in American Culture, 1975-2001
Gwałtowny rozwój amerykańskich przedmieść po II wojnie światowej obiecał nie tylko nowe miejsce do życia, ale także nowy styl życia, z dala od przestępczości i tłumów w mieście. Jednak w latach 70. oczekiwane bezpieczeństwo życia na przedmieściach ustąpiło miejsca poczuciu zagrożenia. Postrzegane, a czasem materialne, zagrożenia ze strony włamywaczy, porywaczy, mallratów, toksycznych odpadów, a nawet okultyzmu podważyły założenia dotyczące bezpiecznych ulic, dziewiczych parków i świętości samego domu. W książce Neighborhood of Fear Kyle Riismandel analizuje, w jaki sposób mieszkańcy przedmieść zareagowali na ten kryzys, próbując przejąć kontrolę nad krajobrazem i potwierdzić swój kulturowy autorytet.
Riismandel wyjaśnia, że rosnące poczucie zagrożeń kryminalnych i środowiskowych zbiegło się w czasie z pojawieniem się telewizji kablowej, magnetowidów, Dungeons & Dragons i gier wideo, czyniąc podmiejskie gospodarstwo domowe podatnym na moralne zepsucie i fizyczne niebezpieczeństwo. Przerażeni w niemal równym stopniu muzyką heavy metalową, katastrofą Love Canal i rzekomą epidemią porwań sugerowaną przez uprowadzenie Adama Walsha, mieszkańcy instalowali systemy alarmowe, patrolowali dzielnice, budowali zamknięte społeczności, wołali "Nie na moim podwórku!" i wyznaczali ścisłe granice zachowania w swoich domach. Riismandel wyjaśnia, w jaki sposób ten ruch w kierunku samoobrony potwierdził prymat podmiejskich wartości rodzinnych i rozszerzył ich zaściankową władzę, jednocześnie jeszcze bardziej marginalizując miasta i społeczności kolorowe, proces, który ułatwiał i był ułatwiany przez politykę rewolucji Reagana i Nowej Prawicy.
Nowatorskie spojrzenie na to, jak Amerykanie wyobrażali sobie, przemierzali i regulowali przestrzeń podmiejską w ostatnim ćwierćwieczu XX wieku, Neighborhood of Fear pokazuje, w jaki sposób preferencje podmiejskiej klasy średniej stały się kluczowe dla wartości kulturowych narodu i napędzały dalszy wzrost podmiejskiej władzy politycznej.