Sankofa ponownie analizuje edukację doktorską przez pryzmat doświadczeń Afroamerykanów i Czarnych.
Opierając się na afrykańskiej diasporycznej spuściźnie Sankofa i przekonaniu, że „nie jest źle wracać do tego, o czym się zapomniało”, autorzy „wracają” do dziedzictwa wykluczenia w szkolnictwie wyższym i dbają o to, aby wyśrodkować i uhonorować wkład historycznie zmarginalizowanych doktorantów. Podczas gdy wcześniejsze badania koncentrowały się głównie na socjalizacji, normach wydziałowych i statystycznych portretach przywiązania do stopnia doktora, ta książka naświetla sposoby, w jakie afroamerykańscy studenci napotykają, poruszają się i nadają sens swoim doświadczeniom doktoranckim, a zwłaszcza wpływ rasy i kultury na te doświadczenia.
Poszczególne rozdziały przyglądają się programom STEM, przecięciom rasy i płci, roli HBCU oraz relacjom studentów z wykładowcami i doradcami. W obliczu rosnącej różnorodności programów i instytucji, Sankofa zapewnia krytyczny model stosowania kulturowych ram w badaniach edukacyjnych, a także praktyczne strategie lepszego zrozumienia i reagowania na potrzeby kolorowych studentów w przeważnie białych kontekstach.