Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Sanctuary Lost: Portugal's Air War for Guinea 1961-1974: Volume 1 - Outbreak and Escalation (1961-1966)
W latach 1963-1974 Portugalia i jej nacjonalistyczni wrogowie toczyli coraz bardziej intensywną wojnę o niepodległość "portugalskiej" Gwinei, wówczas kolonii, a obecnie Republiki Gwinei Bissau. Przez większość konfliktu Portugalia cieszyła się praktycznie niekwestionowaną przewagą w powietrzu i coraz bardziej opierała swoją strategię na tej przewadze.
Portugalskie Siły Powietrzne (For a A rea Portuguesa, w skrócie FAP) odegrały kluczową rolę w wojnie w Gwinei. W istocie, przez cały czas trwania konfliktu, FAP - pomimo wielu wyzwań, przed którymi stanęły - okazały się najskuteczniejszym i najlepiej reagującym argumentem wojskowym przeciwko PAIGC, która walczyła o niepodległość Gwinei. Wojna powietrzna o Gwineę jest wyjątkowa dla historyków i analityków z kilku powodów.
Był to pierwszy konflikt, w którym niepaństwowe siły nieregularne rozmieściły pociski obronne przeciwko zorganizowanym siłom powietrznym. Co więcej, stopień, w jakim Portugalia polegała na swoich siłach powietrznych był taki, że ich skuteczna neutralizacja skazała na porażkę strategię wojskową Lizbony w prowincji.
Niespodziewane straty bojowe FAP zapoczątkowały kaskadę efektów, które z kolei zdegradowały jej własną swobodę operacyjną i skuteczność coraz bardziej zależnych od powietrza sił powierzchniowych, które czuły, że wojna z PAIGC została przegrana. Wojna powietrzna o Gwineę stanowi zatem przekonującą ilustrację wartości - i słabości - sił powietrznych w kontekście walki z powstaniem, a także negatywnych skutków nadmiernego polegania na przewadze powietrznej.