Pierwsze pełnowymiarowe studium Selvona, które obejmuje wszystkie aspekty jego fikcyjnego świata - wiersze, słuchowiska radiowe, opowiadania i powieści.
Pokazuje ewolucję Selvona jako początkującego autora wierszy i krótkiej fikcji do uznanego pisarza opowiadań i powieściopisarza. Argumentuje, że Selvon cieszy się szczególną niszą w literaturze zachodnioindyjskiej ze względu na jego celebrację ogromnej walki indo-trynidadzkiego chłopa z doświadczeniem trzciny cukrowej na każdym polu zawodowym i politycznym, glamoryzacji zachodnioindyjskiego imigranta (The Lonely Londoners) oraz odważnego wykorzystania kontinuum językowego swojej wyspy, ustanawiając ją jako dialekt, który spełnia każdą potrzebę jego kunsztu.
Jest najbardziej demokratycznym i przewidującym z trynidadzkich pisarzy, ustanawiając nieograniczony potencjał literacki zwykłego człowieka i wyprzedzając obawy polityków, lingwistów i artystów.