Samuel Johnson and the Tragic Sense
Często mówi się, że tragedia w XVIII wieku wygasła lub została przekształcona w formy niedramatyczne, takie jak historia i satyra, i przetrwała głównie jako "tragiczny zmysł" u pisarzy takich jak Samuel Johnson. Leopold Damrosch pokazuje, że wielu czytelników wciąż było zdolnych do wyobrażeniowej reakcji na tragedię. Jednak w przypadku Johnsona założenia moralne i estetyczne ograniczały jego zdolność do doceniania lub tworzenia tragedii, pomimo głębokiego zrozumienia ludzkiego cierpienia. Ograniczenie to, jak argumentuje Damrosch, wynikało częściowo z jego chrześcijańskich przekonań, a w większym stopniu z poglądu na rzeczywistość, który nie pozwalał na wyłączne skupienie się na jej tragicznych aspektach.
Autor omawia Irene, The vanity of Human Wishes oraz Johnsonowską krytykę tragedii, zwłaszcza Szekspira. Ostatni rozdział umieszcza pogląd Johnsona w kontekście współczesnych teorii.
Pierwotnie opublikowano w 1972 roku.
Princeton Legacy Library wykorzystuje najnowszą technologię druku na żądanie, aby ponownie udostępnić wcześniej niedostępne książki z wybitnej listy Princeton University Press. Edycje te zachowują oryginalne teksty tych ważnych książek, prezentując je w trwałych wydaniach w miękkiej i twardej oprawie. Celem Princeton Legacy Library jest znaczne zwiększenie dostępu do bogatego dziedzictwa naukowego zawartego w tysiącach książek opublikowanych przez Princeton University Press od momentu jej założenia w 1905 roku.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)