Samuel Beckett, powtórzenie i muzyka współczesna

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Samuel Beckett, Repetition and Modern Music

Zawartość książki:

Muzyka obfituje w dwudziestowieczną literaturę irlandzką. Niezależnie od tego, czy jest to dręcząca myśli muzyka w Umarłych Joyce'a, melodie ludowe i opera, które rozbrzmiewają w Ulissesie, czy czteroczęściowa threnodia w Watt Becketta, jasne jest, że wpływ muzyki na słowo pisane w Irlandii jest głęboko znaczący.

Samuel Beckett posunął się prawdopodobnie dalej niż jakikolwiek inny pisarz we włączaniu idei muzycznych do swojej twórczości. Cytaty muzyczne zamieszkują jego teksty, a urządzenia strukturalne, takie jak da capo, są stosowane metaforycznie. Być może najbardziej uderzająca jest erozja wyraźnego znaczenia w późniejszej prozie Becketta, spowodowana szerokim zastosowaniem powtórzeń, pod wpływem jego lektury filozofii muzyki Schopenhauera.

Badając pojęcie semantycznej płynności, John McGrath omawia sposoby, w jakie Beckett wykorzystywał ekstremalne powtórzenia do tworzenia tekstów, które działają i są odbierane bardziej jak muzyka. Pisarstwo Becketta przyciągnęło uwagę wielu współczesnych kompozytorów, a badanie tego, w jaki sposób umuzyczniona fikcja Becketta została ponownie przetłumaczona na muzykę współczesną, stanowi drugą połowę książki.

Dokładne analizy inspirowanej Beckettem muzyki eksperymentalnego kompozytora Mortona Feldmana i strukturalnych improwizacji avantjazzowego gitarzysty Scotta Fieldsa ilustrują ponadgatunkowy urok Becketta dla muzyków, ale także pokazują, jak powtórzenie działa na różne sposoby. Dzięki zbadaniu kluczowej roli powtórzeń zarówno w muzyce, jak i literaturze XX wieku i później, książka Johna McGratha stanowi znaczący wkład w dziedzinę studiów nad słowem i muzyką.