Samouk: Edukacja Afroamerykanów w czasach niewolnictwa i wolności

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację edukacji Afroamerykanów od niewolnictwa po rekonstrukcję, podkreślając zmagania, sprawczość i aspiracje czarnych jednostek w ich dążeniu do umiejętności czytania i pisania oraz edukacji. Jest chwalona za dokładne badania i spostrzeżenia historyczne, ale krytykowana za węższe skupienie się na kwestiach edukacyjnych bez odpowiedniego uwzględnienia szerszych kontekstów społecznych i politycznych.

Książka jest dobrze zbadana i pouczająca, oferując ważne historyczne perspektywy edukacji Afroamerykanów, które są często pomijane. Recenzenci uważają ją za inspirującą i niezbędny dodatek do studiowania historii Ameryki, szczególnie dla studentów. Podkreślane są wątki sprawczości i odporności wśród Afroamerykanów w ich dążeniu do edukacji, co czyni ją głębokim dziełem naukowym.

Niektóre recenzje zauważają, że książka mogłaby skorzystać z szerszej analizy kontekstowej sił społecznych działających w tym czasie, ponieważ koncentruje się głównie na kwestiach związanych z edukacją. Istnieje potrzeba aktualizacji, która obejmowałaby te szersze tematy, co mogłoby sprawić, że argumenty byłyby bardziej wyraziste i powiązane z szerszą narracją o rasie i demokracji.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Self-Taught: African American Education in Slavery and Freedom

Zawartość książki:

W tej wcześniej nieopowiedzianej historii samokształcenia Afroamerykanów, Heather Andrea Williams przenosi się w czasie, aby zbadać stosunek Afroamerykanów do umiejętności czytania i pisania w okresie niewolnictwa, podczas wojny secesyjnej i w pierwszych dekadach wolności. Self-Taught śledzi historyczne antecedencje intensywnego pragnienia wyzwolonych ludzi, aby stać się piśmiennymi i pokazuje, w jaki sposób wizje zniewolonych Afroamerykanów pojawiły się w planach i działaniach po zakończeniu niewolnictwa.

Williams twierdzi, że zniewoleni ludzie przywiązywali dużą wagę do praktycznej mocy umiejętności czytania i pisania, niezależnie od tego, czy chodziło o umożliwienie im samodzielnego czytania Biblii, czy też o informowanie ich o ruchu abolicyjnym, a później o postępach wojny secesyjnej. Niektórzy niewolnicy wymyślili kreatywne i wywrotowe sposoby na zdobycie umiejętności czytania i pisania, a po zakończeniu niewolnictwa stali się pierwszymi nauczycielami innych uwolnionych ludzi. Wkrótce przytłoczeni zapotrzebowaniem na edukację, wezwali misjonarzy z północy, by przyszli im z pomocą. Williams argumentuje, że poprzez nauczanie, budowanie szkół, wspieranie nauczycieli, opieranie się przemocy i domaganie się edukacji jako prawa obywatelskiego, Afroamerykanie zmienili oblicze edukacji na Południu z wielką korzyścią zarówno dla czarnych, jak i białych mieszkańców Południa.

W tej wcześniej nieopowiedzianej historii samokształcenia Afroamerykanów, Heather Andrea Williams przenosi się w czasie, aby zbadać stosunek Afroamerykanów do umiejętności czytania i pisania podczas niewolnictwa, podczas wojny secesyjnej i w pierwszych dekadach wolności. Niektórzy niewolnicy opracowali kreatywne i wywrotowe sposoby zdobywania umiejętności czytania i pisania, a po zakończeniu niewolnictwa stali się pierwszymi nauczycielami innych uwolnionych ludzi. Williams argumentuje, że ucząc, budując szkoły, wspierając nauczycieli, opierając się przemocy i domagając się edukacji jako prawa obywatelskiego, Afroamerykanie zmienili oblicze edukacji na Południu z wielką korzyścią zarówno dla czarnych, jak i białych mieszkańców Południa.