Samotna korona

Opinie czytelników

Recenzje „The Lonesome Crown” podkreślają szereg opinii na temat zakończenia trylogii Pięciu Wojowniczych Aniołów. Wielu chwali mistrzostwo autora w rozwijaniu postaci i epickim opowiadaniu historii, podczas gdy inni krytykują nadmierną przemoc i zawiłą fabułę. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że jest to polaryzująca lektura z zarówno wysokimi pochwałami, jak i znacznym niezadowoleniem.

⬤ Epickie zakończenie, które satysfakcjonująco zamyka serię.
⬤ Silny rozwój postaci; niektóre postacie ewoluują w imponujący sposób.
⬤ Trzymająca w napięciu proza i tempo, które sprawiają, że nie można oderwać od niej wzroku.
⬤ Mistrzowskie zwroty akcji i kulminacyjne momenty, które angażują czytelników.
⬤ Złożone tematy związane z wojną i religią są dobrze rozwiązane.

⬤ Nadmierna przemoc i gore, z częstymi wzmiankami o wnętrznościach i śmierci.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że tempo jest powolne, a fabuła zawiła, szczególnie w drugiej połowie.
⬤ Tematy antyreligijne mogą być dla niektórych odpychające.
⬤ Zbyt campowe imiona postaci przeszkadzały niektórym w odbiorze.
⬤ Kilka mocnych skarg dotyczących postaci pozbawionych wewnętrznej motywacji.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Lonesome Crown

Zawartość książki:

Rozległa epicka fantazja, w której przeznaczenie i starożytna magia splatają się w tej mistrzowskiej ostatniej powieści z ukochanej trylogii Pięciu Wojowniczych Aniołów Briana Lee Durfee.

W erze wiary magia jest mitem. Ale kiedy apokaliptyczna krucjata dociera do odległej granicy Gul Kana, ta wiara zostaje zburzona, podobnie jak niepewny pokój, który utrzymywał Pięć Wysp razem. Teraz proroctwa, które zostały użyte do uzasadnienia tej wojny, rozpadają się, ujawniając ukryty plan, podczas gdy świat leży w następstwie degradacji tej wojny.

Jednak w ukrytych prawdach, długo utrzymywanych w tajemnicy i rozproszonych po wyspach, tkwi cienka nić nadziei - prawdy mniej zależne od przepowiedni niż bohaterstwo i wielkie poświęcenie.

Nie wszystko jest takie, jak się wydaje w tym epickim, długo oczekiwanym zakończeniu trylogii, którą Booklist zachwalał jako „high fantasy w stylu Stephena R. Donaldsona lub Davida Eddingsa, z hojną pomocą George'a R. R. Martina”.