Lonely Yurt
Powieść „Samotna jurta” postrzegana jest jako Arka Noego, zdolna pokonać przestrzeń i czas.
Nie jest to więc zwykły zbiór żywych i niezwykłych postaci. Bohaterowie powieści żyją swoim niepowtarzalnym życiem z krwi i kości, wpleceni w tkankę surowej rzeczywistości, którą obdarzył ich czas.
Chętnie zagłębiamy się we wszystkie subtelności ich życia, myśli, uczucia i aspiracje. W kipiącym, wydawać by się mogło, strumieniu przypadkowych zdarzeń nagle dostrzegamy opresyjny i nieodwracalny pęd epoki i jej ognisty oddech. Życie ukazuje nam nie tylko zapach wiosny i odnowy oraz krzyk rodzącego się życia, ale także smród krwi, jęki nieznośnego bólu i wiecznie mrożącą duszę śmierć...
Pośród haniebnej i absurdalnej prawdy tej głupoty, w którą ludzie zostali wrzuceni, jako czysta melodia w kakofonii dźwięków, jako szumiące nocne źródło, pojawia się najbardziej znaczący przejaw życia, bez względu na to, jak surowe mogło ono być. Oto ona: Shege i Khansulu, i stepy, i noc, i nieśmiały dotyk dłoni onieśmielonych uczuciem...
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)