Ocena:

Książka przedstawia dobrze zorganizowaną eksplorację samowiedzy, omawiając filozofię umysłu, epistemologię i powiązane tematy. Chociaż skutecznie odnosi się do ważnych pytań i krytykuje istniejące teorie, niektórzy czytelnicy zauważają, że podstawowe pojęcia mogą być nieodpowiednio zdefiniowane.
Zalety:Znakomicie wyważony pogląd, profesjonalny i dobrze napisany, mistrzowska argumentacja, pouczające spostrzeżenia, metodyczne i systematyczne podejście, zachęca do dalszej lektury autora.
Wady:Niektóre pojęcia, takie jak „racjonalność”, są uważane za oczywiste, co może ograniczać argumentację; książka może nadmiernie upraszczać rolę wartości i szczęścia w samowiedzy.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Self-Knowledge for Humans
Istoty ludzkie nie są wzorowymi epistemicznymi obywatelami. Nasze rozumowanie może być nieostrożne i bezkrytyczne, a nasze przekonania, pragnienia i inne postawy nie zawsze są takie, jakie powinny być racjonalnie. Nasze przekonania mogą być ekscentryczne, nasze pragnienia irracjonalne, a nasze nadzieje beznadziejnie nierealistyczne. Na nasze postawy wpływa szeroki zakres nieepistemicznych lub nieracjonalnych czynników, w tym nasz charakter, nasze emocje i potężne nieświadome uprzedzenia. Rzadko jednak jesteśmy świadomi takich wpływów. Samoignorancja nie jest czymś, na co istoty ludzkie są odporne.
W tej książce Quassim Cassam rozwija opis samowiedzy, który stara się oddać sprawiedliwość tym i innym aspektom, w których ludzie nie są modelowymi obywatelami epistemicznymi. Odrzuca on racjonalistyczne i inne głównego nurtu filozoficzne ujęcia samowiedzy na tej podstawie, że w więcej niż jednym sensie nie są one ujęciami samowiedzy dla ludzi. Zamiast tego broni poglądu, że wnioskowanie na podstawie dowodów behawioralnych i psychologicznych jest podstawowym źródłem ludzkiej samowiedzy. W tym ujęciu samowiedza jest prawdziwym osiągnięciem poznawczym, a samouwielbienie jest prawie zawsze na porządku dziennym.
Oprócz wyjaśnienia wiedzy o naszych własnych stanach umysłu, Cassam wyjaśnia również to, co nazywa "istotną" samowiedzą, w tym wiedzę o naszych wartościach, emocjach i charakterze. Krytykuje filozoficzne opisy samowiedzy za zaniedbywanie istotnej samowiedzy i kończy dyskusją na temat wartości samowiedzy.
Książka ta stara się zrobić dla filozofii to, co ekonomia behawioralna stara się zrobić dla ekonomii. Tak jak ekonomia behawioralna jest ekonomią homo sapiens, w odróżnieniu od ekonomii idealnie racjonalnego i samoświadomego homo economics, tak Cassam argumentuje, że filozofia powinna skupić się na ludzkiej sytuacji, a nie na rozumowaniu i samowiedzy wyidealizowanego homo philosophicus.