Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta jest wysoko ceniona za inspirujące i wnikliwe treści dotyczące samoodnowy, kreatywności oraz odporności jednostek i społeczeństwa. Przejrzysty język i dogłębne obserwacje Gardnera sprawiają, że czytelnicy czują się optymistycznie i są zachęcani do refleksji nad rozwojem osobistym i społecznym. Niektórzy czytelnicy uważali jednak, że książka nie oferuje wystarczającej ilości praktycznych rozwiązań w zakresie rozwiązywania pilnych kwestii społecznych.
Zalety:⬤ Inspirująca i prowokująca do myślenia
⬤ jasno i zwięźle napisana
⬤ oferuje cenne spostrzeżenia na temat samoodnowy i postępu społecznego
⬤ sprzyja pozytywnemu nastawieniu i nadziei
⬤ wysoce zalecana i uważana za dzieło ponadczasowe.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że brakuje w niej praktycznych wskazówek dotyczących poważnych wyzwań społecznych
⬤ niektórzy czuli się rozczarowani w porównaniu z innymi pracami Gardnera
⬤ może być postrzegana jako zbyt optymistyczna.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Self-Renewal: The Individual and the Innovative Society
Zawartość książki:
W swoim klasycznym traktacie Self-Renewal John W. Gardner bada, dlaczego wielkie społeczeństwa rozwijają się i umierają. Argumentuje, że to dynamizm, a nie rozkład, dramatycznie zmienia krajobraz amerykańskiego społeczeństwa. Dwudziesty wiek przyniósł zmiany szybciej niż jakakolwiek poprzednia epoka, a wraz z nimi pojawiły się postępy, wyzwania i często zniszczenie. Gardner ostrzega, że "społeczeństwo musi stawiać na takie zmiany, które je wzbogacą i wzmocnią, a nie na takie, które je rozdrobnią i zniszczą".
Zdolność społeczeństwa do odnawiania się zależy od jego jednostek. Gardner twierdzi, że to słabnące serce i duch - a nie brak potęgi materialnej - zagrażają amerykańskiemu społeczeństwu. Młode kraje, firmy i ludzie mają kilka kluczowych cech wspólnych: są elastyczni, chętni, otwarci, ciekawi, nie boją się i chętnie podejmują ryzyko. Warunki te prowadzą do sukcesu. Jednak wraz z upływem czasu pojawia się samozadowolenie, apatia i sztywność, powodując spadek motywacji. To właśnie na tym etapie upadają wielkie cywilizacje, bankrutują firmy, a życie staje w miejscu. Gardner twierdzi, że rola jednostki w odnowie społecznej wymaga od każdej osoby stawienia czoła i spojrzenia poza bezpośrednie zagrożenia.
Ostatecznie potrzebujemy wizji, że jest coś wartego ocalenia. Dzięki tej wizji, argumentuje Gardner, społeczeństwo zacznie się odnawiać, nie na stałe, ale po upływie przeciętnego okresu życia, a jednocześnie zostanie wzbogacone i odmłodzone.
