Sam w zatłoczonym pokoju: Historia adopcji

Opinie czytelników

Książka jest głęboko wciągającym pamiętnikiem, który opisuje doświadczenia autorki jako adoptowanego dziecka. Przeplatają się w niej wątki uprzywilejowania i emocjonalnej walki, a także znaczenia bezwarunkowej miłości ze strony dziadków podczas poszukiwań jej biologicznej matki. Pisarstwo jest chwalone za elokwencję i relatywność, dzięki czemu jest to fascynująca lektura dla każdego, niezależnie od jego doświadczenia z adopcją.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca i zrozumiała, zapewniając empatię i pocieszenie w podnoszących na duchu momentach. Wielu recenzentów docenia zdolność autora do wyrażania głębokich emocji i spostrzeżeń, tworząc żywą narrację wypełnioną humorem i wzruszeniem. Historia jest opisywana jako edukacyjna i wciągająca, dzięki czemu jest atrakcyjna dla szerokiego grona odbiorców. Chwalony jest również opisowy styl pisania i głębia postaci.

Niektóre recenzje nie wspominają wyraźnie o wadach, ale kilka sugeruje, że emocjonalny ciężar tematów - takich jak tęsknota za matką biologiczną i złożoność adopcji - może być wyzwaniem dla niektórych czytelników. Dodatkowo, podczas gdy wielu uważa, że tekst jest przystępny, kilku czytelników zauważyło, że głębia tematu może być złożona, co potencjalnie czyni go bardziej odpowiednim dla osób zaznajomionych z kwestiami adopcji.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alone in a Crowded Room: An Adoption Story

Zawartość książki:

Kiedy pięcioletnia Lexie Saunders dowiaduje się, że została adoptowana i powiedziano jej, że została ręcznie wybrana przez matkę z szeregu łóżeczek dziecięcych, jej życie zmienia się na zawsze. Zamiast czuć się wyjątkowo, Lexie zaczyna prześladować "Mama", tajemnicza kobieta, która ją urodziła.

Zniknięcie mamy pozostawia dziurę w sercu Lexie, oddzielając ją od innych. Często doświadcza dotkliwej samotności, nawet pośród tłumu przyjaciół lub rodziny. Gdyby poznała powód swojej adopcji, być może poczułaby się kompletna.

Jednak poszukiwanie mamy oznacza możliwe odrzucenie i może zdruzgotać matkę, która ją wychowała. Lexie, Mama i Matka bardzo ucierpiały: jedna z nich straciła matkę, druga dziecko, a trzecia płodność.

Razem w adopcyjnej triadzie są jak nuty muzycznego akordu, nierozerwalnie splecione na dobre i na złe. Uznając bezwarunkową miłość swoich adoptowanych dziadków i ciotki, Lexie w końcu zdobędzie się na odwagę, by szukać odpowiedzi dręczących ją przez całe życie.

Czy przyniosą one zamknięcie, czy też otworzą stare rany?