Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Salvage: Poems
Poeta Bruce Lowry czerpie z przebłysków, miejsc i wspomnień z podróży przez życie, zatrzymując się przy okazji, by obserwować udręki i radości południowego dzieciństwa, żwir i drogi New Jersey, a nawet jeden zmysłowy włoski zachód słońca. Lowry wydobywa z każdej chwili zarówno to, co tragiczne, jak i to, co ludzkie, pozwalając wspomnieniom "zakopać się w wierzchołkach / śliw... / i rdzy sznurka do bielizny". / i rdzę bielizny", a jednocześnie być otwartym na ciemniejsze, liryczne strony życia. Jak zauważa Michael Waters, wiersze te są "napięte i pełne wyobraźni, przepełnione pożądaniem jako ochroną przed śmiertelnością".
Autoetnografia w wierszu Salvage rozwija się w jednej klatce filmowej po drugiej, doskonale wyczulonej na moc szczegółów, aby podnieść przyziemność i uchwycić społeczno-kulturowe krajobrazy, które ukształtowały Lowry'ego. W tych wierszach powraca on na Południe, gdzie słuchanie "dźwięków zmęczonych rąk" i muzyki "brzęczącej" "od / zardzewiałych łopat", nauka rozpoznawania "fałszywego światła" i wpatrywanie się w "osierocone oko" przekształcają się w akty uhonorowania i pogodzenia się z przeszłością. Obcowanie z wierszami Lowry'ego jest jak siedzenie w zabytkowym Cadillacu w jednym z niewielu pozostałych kin samochodowych, nowa miłość u boku, ulubiony film na ekranie, pragnąc, by czas zwolnił. --Mihaela Moscaliuc, autorka Cemetery Ink
Swoim bezkompromisowym Salvage Lowry rozbija binarność chłopięctwa z Luizjany i świata marzycieli z New Jersey. Jego główny rozmówca smakuje czegoś słodszego niż miód na nożu do masła i łączy to z prawym, sprawiedliwym gniewem rednecka przeciwko amerykańskiej maszynie. Słucha muzyki kameralnej i poci się w tłustych szmatach i wyprasowanej pościeli. "Kiedy upadnie ostatni monarcha? "zastanawia się główny bohater, wahając się między zwiastowaniem "końca patriotycznych marzeń" a śpiewaniem w kierunku postępu i nadziei. Czytanie Lowry'ego jest jak stanie nad wrzącym garnkiem fusilli i podążanie za spiralami do uszkodzonych serc amerykańskich dróg przelotowych i zatok, rowów i zadumy nad kieliszkiem wina, i stanie z powrotem, zdecydowanym, odnowionym.
-Judith Vollmer, autorka The Sound Boat: New and Selected Poems