Salo, or the 120 Days of Sodom: Pier Paolo Pasolini: Pocket Movie Guide
SALO, CZYLI 120 DNI SODOMY
PIER PAOLO PASOLINI
KIESZONKOWY PRZEWODNIK FILMOWY
Autor: Jeremy Mark Robinson
Nowe krytyczne studium najbardziej kontrowersyjnego filmu włoskiego filmowca i poety Piera Paolo Pasoliniego, Salò, o Le 120 Giornate di Sodoma (1975). Salo jest filmem wymagającym pod każdym względem. Krytycy w tamtym czasie (i później) uznali Salo za trudny do zniesienia lub nie do oglądania.
Salo to przeniesienie powieści 120 dni Sodomy (1785) autorstwa markiza de Sade (1740-1814) do Włoch pod koniec II wojny światowej. Dla Piera Paolo Pasoliniego Salo opowiadało (między innymi) o dominacji i uległości, władzy i przymusie, zachodnim kapitalizmie, banalnym, ale wszechobecnym wpływie kultury konsumpcyjnej, relacjach władzy między klasą arystokratyczną a klasą chłopską / robotniczą oraz faszyzmie we Włoszech w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Jak zauważył Pasolini: „tam, gdzie de Sade mówi Bóg, ja mówię Władza; on był przeciwko władzy nad przekonaniami człowieka, ja jestem przeciwko władzy nad ciałem człowieka”. '
Inne dzieła Piera Paolo Pasoliniego w kinie obejmują Ewangelię według Mateusza, jeden z wielkich filmów o Jezusie, „trylogię życia” opartą na średniowiecznych tekstach (Chaucer, Boccaccio i 1001 nocy), adaptacje starożytnych sztuk teatralnych (Medea i Oedipus Rex) oraz poetyckie portrety współczesnego rzymskiego życia (Accattone, Mamma Roma i The Hawks and the Sparrows).
Książka zawiera biografię Pasoliniego, analizę aspektów jego kina, a także tematy związane z życiem i zainteresowaniami Pasoliniego, takie jak religia, poezja, homoseksualność, jego koledzy, marksistowska polityka, współczesne Włochy i Trzeci Świat.
Pier Paolo Pasolini urodził się 5 marca 1922 roku w Bolonii we Włoszech. Zmarł 2 listopada 1975 roku w Ostii, w Rzymie (został pochowany w Casarca, w swoim ukochanym Friuli).
Kiedy był reżyserem filmowym, Pier Paolo Pasolini był z pewnością onieśmielającą postacią, o ogromnej reputacji - jak Cecil B. DeMille, D. W. Griffith czy Jean-Luc Godard. Bardzo pewny siebie, bardzo inteligentny, świetny rozmówca i rozmówca, lider na planie, bez żadnych wątpliwości co do tego, kto był głównym twórcą i autorem.
Dodatki zawierają cytaty z Pasoliniego oraz o renesansowych artystach.
W pełni ilustrowana.
Bibliografia, załączniki, filmografia i notatki. 300 stron.
Kolorowa okładka.
Www.crmoon.com
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)