Ocena:
Recenzje książki „Sally Rand: American Sex Symbol” autorstwa Williama Hazelgrove'a prezentują kontrastujące ze sobą spojrzenia na biografię ikonicznej postaci. Niektórzy czytelnicy doceniają wciągające pisarstwo Hazelgrove'a i szczegółową eksplorację życia i kariery Sally Rand, podczas gdy inni krytykują książkę za jej zwięzłość, powtarzalną treść i poleganie na wątpliwych źródłach.
Zalety:Czytelnicy, którym książka przypadła do gustu, chwalili zdolność Hazelgrove'a do ożywienia Sally Rand, podkreślając wciągającą narrację i jego dokładne badania nad fascynującą historią życia Rand. Wielu uważało, że jest to szczegółowa i wciągająca relacja, która honoruje Sally jako znaczącą postać kultury swoich czasów.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka jest zbyt krótka i brakuje jej głębi, często czytając ją jak zbiór faktów, a nie spójną narrację. Dodatkowo, poleganie na niewiarygodnych źródłach, liczne nieścisłości i literówki zmniejszały jej wiarygodność. Niektórzy stwierdzili, że tekst jest powtarzalny i nudny, co prowadzi do ogólnie niezadowalającego wrażenia z lektury.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Sally Rand: American Sex Symbol
Wystąpiła w ponad trzydziestu filmach i została nazwana na cześć atlasu drogowego autorstwa Cecila B. DeMille'a.
Jej imieniem nazwano sztukę piłkarską. Wystąpi w programie To Tell the Truth. Zostanie aresztowana sześć razy w ciągu jednego dnia za nieprzyzwoitość.
Zostanie uwieczniona w ostatniej scenie The Right Stuff, kreskówkach, kulturze popularnej i będzie żyła jako ikoniczny symbol Światowych Targów w Chicago w 1933 roku.
Utorowałaby drogę każdemu następnemu symbolowi seksu, od Marilyn Monroe po Lady Gagę. Zmarła bez grosza i z długami.
W końcu Sammy Davis Jr. wypisał jej czek na 10 000 dolarów, gdy nic jej nie zostało. Nazywała się Sally Rand.
Można narysować linię od niej do Lany Turner, Marilyn Monroe, Raquel Welch, Ann Margret, Madonny i Lady Gagi. Przełamała schemat w 1933 roku, ogłaszając kobiece ciało czymś pięknym i wyprowadzając je z klubu ze striptizem swoim eterycznym tańcem fanów. Była biedną dziewczyną z Ozarks, która uciekła z wesołego miasteczka, następnie dołączyła do cyrku, a w końcu dotarła do Hollywood, gdzie Cecil B.
DeMille postawił ją na drodze do sławy dzięki niemym filmom. Kiedy pojawiły się filmy mówione, jej kariera załamała się i skończyła w Chicago, spłukana, śpiąc w zaułkach.
Dwa strusie pióra w sklepie z używanymi rzeczami uratowały ją przed zapomnieniem.
