Ocena:

Książka przedstawia opartą na faktach relację z życia podczas i po bombardowaniu Nagasaki z perspektywy młodego ocalałego. Podkreśla tragedie wojny i przedstawia złożony obraz wydarzeń związanych z II wojną światową, w tym obie strony konfliktu. Niektórzy czytelnicy uznali, że struktura narracji jest niewystarczająca, co doprowadziło do rozczarowania.
Zalety:⬤ Interesująca i oparta na faktach relacja
⬤ zapewnia spojrzenie na tragedię wojny
⬤ pobudza dyskusje na temat złożonej natury II wojny światowej
⬤ przyczynia się do zrównoważonego zrozumienia teatru Pacyfiku.
⬤ Niektórzy uznali równoległe opowiadanie historii za nieefektywne
⬤ postacie nie miały na siebie znaczącego wpływu
⬤ struktura narracji doprowadziła do braku zaangażowania, w wyniku czego niektórzy czytelnicy nie ukończyli książki.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
W powieściach takich jak Silence, Endō Shūsaku badał prześladowania japońskich chrześcijan w różnych epokach historycznych. Sachiko, rozgrywająca się w Nagasaki w bolesnych latach między 1930 a 1945 rokiem, to historia dwojga młodych ludzi próbujących znaleźć miłość w kolejnym okresie, w którym japońscy chrześcijanie byli oskarżani o nielojalność wobec swojego kraju.
W latach 30. dwójka młodych japońskich chrześcijan, Sachiko i Shūhei, może swobodnie bawić się z amerykańskimi dziećmi w ich sąsiedztwie. Jednak życie ich i innych chrześcijan staje się coraz trudniejsze po rozpoczęciu przez Japonię wojny agresji.
Tymczasem polski ksiądz franciszkański i były misjonarz w Nagasaki, ojciec Maksymilian Kolbe, zostaje aresztowany po powrocie do ojczyzny. Endō przeplata sceny między Nagasaki - gdzie rosnąca miłość między Sachiko i Shūhei jest zagrożona przez narastające prześladowania - a Auschwitz, gdzie został wysłany ksiądz.
Dylemat Shūhei pogłębia się, gdy staje w obliczu poboru do japońskiego wojska, co jest sprzeczne z chrześcijańskim przekonaniem, że zabijanie jest grzechem. W obliczu zbliżającego się ataku bombowego na Nagasaki, Endō przedstawia zwykłych ludzi próbujących żyć wiarą w sytuacji wojennej, która sprawia, że codzienne życie staje się coraz bardziej nie do zniesienia.
Współczucie Endō dla swoich bohaterów, odzwierciedlające ich walkę o znalezienie i dzielenie się miłością do innych, czyni Sachiko jedną z jego najbardziej poruszających powieści.