Sabine Baring-Gould - Perpetua - opowieść z Nimes

Oryginalny tytuł:

Sabine Baring-Gould - Perpetua - A Story of Nimes

Zawartość książki:

Sabine Baring-Gould urodziła się 28 stycznia 1834 roku. Rodzina posiadała własny dwór w Lew Trenchard na posiadłości o powierzchni trzech tysięcy akrów w Devon w Anglii.

Jego bibliografia jest ogromna. Co najmniej 1200 pozycji, w tym hymny „Onward Christian Soldiers” i „Now the Day Is Over”. Rodzina spędziła większość jego dzieciństwa podróżując po Europie, a on sam kształcił się głównie u prywatnych nauczycieli, choć spędził dwa lata w King's College School w Londynie i kilka miesięcy w Warwick Grammar School.

Tutaj zaraził się chorobą oskrzeli, która nękała go przez całe życie.

W 1852 r. dostał się na Uniwersytet Cambridge, uzyskując tytuł Bachelor of Arts w 1857 r., a następnie Master of Arts w 1860 r.

w Clare College w Cambridge. Już w 1853 r. podjął decyzję o przyjęciu święceń kapłańskich.

W 1864 r., po zakończeniu edukacji i kilku latach nauczania, przyjął święcenia kapłańskie. Został wikariuszem w Horbury Bridge w West Riding. Tutaj poznał Grace Taylor, córkę młynarza, w wieku czternastu lat.

W ciągu następnych kilku lat zakochali się w sobie. Jego wikariusz, John Sharp, zaaranżował dla Grace mieszkanie z krewnymi w Yorku, aby nauczyła się manier klasy średniej.

W międzyczasie Baring-Gould przeniósł się do Dalton, niedaleko Thirsk, gdzie został wikarym wieczystym. On i Grace pobrali się w 1868 roku w Wakefield. Ich małżeństwo trwało do jej śmierci 48 lat później, a para miała 15 dzieci.

Baring-Gould został rektorem East Mersea w Essex w 1871 roku.

W 1872 r. zmarł jego ojciec, a on odziedziczył rodzinne posiadłości, w tym darowiznę parafii Lew Trenchard. Po jej zwolnieniu w 1881 r.

objął to stanowisko, stając się zarówno proboszczem, jak i giermkiem. Napisał wiele powieści, w tym „The Broom-Squire set in the Devil's Punch Bowl” (1896), „Mehalah and Guavas, the Tinner” (1897), zbiór opowieści o duchach oraz 16-tomowe „The Lives of the Saints”. Jego badania nad folklorem zaowocowały The Book of Were-Wolves (1865), często cytowanym studium likantropii.

Popularna praca Curious Myths of the Middle Ages, opublikowana w dwóch częściach, w 1866 i 1868 roku. Każdy z dwudziestu czterech rozdziałów książki dotyczy jednego średniowiecznego przesądu, jego wariantów i historii. Grace zmarła w 1916 roku.

Na jej nagrobku wyrył: Dimidium Animae Meae („Połowa mojej duszy”). Sabine Baring-Gould zmarła 2 stycznia 1924 roku w Lew Trenchard. Został pochowany obok Grace.