Rzeźbienie jaźni: islam, samoświadomość i ludzki dobrobyt

Opinie czytelników

Sculpting the Self to przełomowa eksploracja ludzkiej tożsamości, łącząca filozofię islamu ze spostrzeżeniami z różnych dyscyplin i kultur w celu stworzenia kompleksowego modelu jaźni. Książka rzuca wyzwanie współczesnym podejściom empirycznym, opowiadając się za integracyjnym, wielowymiarowym rozumieniem tożsamości w świeckim świecie.

Książka jest chwalona za filozoficzne wyrafinowanie, międzykulturową analizę i zdolność do integracji różnych dyscyplin, takich jak kognitywistyka i teoria ewolucji. Jest uważana za znaczący wkład w dziedziny filozofii islamskiej i duchowości, dzięki czemu jest korzystna zarówno dla studentów, jak i naukowców. Autor oferuje świeże spojrzenie na rozumienie siebie i tożsamości, odnosząc się do współczesnych wyzwań.

W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad; można jednak zasugerować, że złożoność treści i jej interdyscyplinarne podejście mogą być zniechęcające dla niektórych czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sculpting the Self: Islam, Selfhood, and Human Flourishing

Zawartość książki:

Sculpting the Self zajmuje się tym, „co to znaczy być człowiekiem” w świeckim, postoświeceniowym świecie, badając pojęcia jaźni i podmiotowości w islamskiej i nieislamskiej myśli filozoficznej i mistycznej.

Wraz ze szczegółowymi analizami trzech głównych myślicieli islamskich (Mulla? adra, Shah Wali Allah i Muhammad Iqbal), niniejsze studium sytuuje również ich pisma na temat jaźni w szerszej konstelacji powiązanych dyskusji w późnej nowoczesności i myśli współczesnej, angażując przełomowe teoretyczne spostrzeżenia na temat jaźni Williama Jamesa, Jean-Paula Sartre'a i Michela Foucaulta. Pozwala to książce rozwinąć swoje badania w ramach teorii spektrum jaźni, obejmującej biofizjologiczne, społeczno-kulturowe i etyczno-duchowe tryby dyskursu i konstruowania znaczeń.

Łącząc spostrzeżenia z kilku dyscyplin, takich jak religioznawstwo, filozofia, antropologia, teoria krytyczna i neuronauka, oraz argumentując przeciwko poglądom, które wąsko ograniczają jaźń do zestawu funkcji i zdolności poznawczych, niniejsze studium proponuje wielowymiarowe ujęcie jaźni, które oferuje nowe opcje zajmowania się głównymi kwestiami we współczesnym świecie, w tym duchowością, ludzkim rozkwitem i sensem życia. Jest to pierwsza obszerna książka traktująca o tożsamości w myśli islamskiej, która czerpie z bogactwa pierwotnych tekstów źródłowych w języku arabskim, perskim, urdu, greckim i innych. Interdyscyplinarne podejście Muhammada U.

Faruque'a wnosi znaczący wkład w rozwijającą się dziedzinę dialogu międzykulturowego, ponieważ otwiera drogę do angażowania przednowoczesnych i nowoczesnych źródeł islamskich ze współczesnej perspektywy, wykraczając poza egzegezę materiałów historycznych. Inicjuje krytyczną rozmowę między nowymi spostrzeżeniami na temat ludzkiej natury, rozwiniętymi w neuronauce i współczesnej literaturze filozoficznej, a tysiącletnimi islamskimi perspektywami na jaźń, świadomość i ludzki rozkwit, rozwiniętymi w islamskich tradycjach filozoficznych, mistycznych i literackich.