Things That Move: A Hinterland in Architectural History
Historia architektury nie jako sztuki tego, co pozostaje, ale tego, co się zmienia i przemieszcza.
Zwykle myślimy o architekturze jako o praktyce trwałości, ale co by było, gdybyśmy zamiast tego szukali architektury przemijania? W Things That Move Tim Anstey właśnie to robi: zamiast zakładać, że architektura jest na pewnym poziomie stacjonarna, rozważa, w jaki sposób architektura porusza podmioty (odnosząc się do jej emocjonalnego potencjału w doświadczeniu, które tworzy); w jaki sposób porusza obiekty (odnosząc się do tego, jak choreografuje ciała w ruchu); i jak sama jest poruszana (odnosząc się do mieszanki materiałów, praw, udogodnień i obrazów, które wprowadzają ruch do każdego stanu architektonicznego).
Pierwsza z trzech części książki, "Ładunki", podkreśla mobilne peryferie historii architektury w XVIII i XIX wieku. Zadaje pytanie, jakie rodzaje wiedzy można włączyć do dyskusji na temat czegoś, co nazywa się architekturą, zwracając uwagę na powiązania między dyskursami sprawności i techniki z jednej strony, a tymi związanymi z produkcją monumentalnych, statycznych kompozycji z drugiej. Druga sekcja, "Dispatches", reinterpretuje wczesną teorię architektury, badając renesansowy ideał decorum, naturę dzieła architektonicznego i sposoby, w jakie architekci są konstytuowani jako autorzy. Wreszcie, "Pojazdy" rozważają budowanie w kategoriach dosłownego i metaforycznego ruchu, wykorzystując dwa przypadki z XX wieku, które badają związek między architekturą a pamięcią kulturową.
Wykorzystując szeroko zakrojone podejście kryminalistyczne do łączenia szczegółów w odmiennych przypadkach, Things That Move to zapierająca dech w piersiach obszerna relacja architektoniczna, która zmieni sposób, w jaki czytelnicy rozumieją budynki, ich stawanie się i ich znaczenie.
