Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Things Things Say
Jedną z nowych form prozy fabularnej, która pojawiła się w XVIII wieku, była pierwszoosobowa narracja opowiadana przez przedmioty, takie jak monety, powozy, ubrania, zwierzęta lub owady. Jest to nowe, ambitne ujęcie kontekstu, w którym te "narracje rzeczy" stały się tak popularne. Co to znaczy, gdy własność deklaruje niezależność od swoich właścicieli i zaczyna się poruszać i mówić? Jonathan Lamb odpowiada na to i wiele innych pytań, przedstawiając nową interpretację tych dziwnych opowieści, od Defoe, Pope'a, Swifta, Gaya i Sterne'a, po reklamy, martwe natury i dzienniki z mórz południowych.
Lamb podkreśla wywrotową, a nawet bezsensowną jakość tego, co mówią rzeczy; ich interesy są tak radykalnie różne od naszych, że albo je niszczymy, albo czcimy. Istniejąc poza systemami wymiany i priorytetami społeczeństwa obywatelskiego, rzeczy w rzeczywistości reklamują dysydencką niejasność wspólną dla narracji niewolniczych od Ezopa i Fajdrosa po Fredericka Douglassa i Primo Leviego, sposób znaczenia tylko tego, co zostało powiedziane, nigdy nie mówiąc tego, co ma się na myśli. To jest to, co Roksana Defoe nazywa "zmysłem rzeczy" i znajduje się raczej w dźwiękach, substancjach i obrazach niż w konwencjonalnych znakach.
Ta ważna praca oświetla nie tylko "narracje", ale także literaturę XVIII wieku, powstanie powieści i genealogię narracji niewolniczej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)