Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Rice in the Time of Sugar: The Political Economy of Food in Cuba
W jaki sposób długoletni handel cukrem na Kubie doprowadził do rozwoju rolnictwa, które przyniosło korzyści konsumentom za granicą, kosztem Kubańczyków w kraju? W tej historii Kuby Louis A. Perez proponuje nowy kubański kontrapunkt: ryż, podstawa kuchni wyspy i cukier, który zdominował gospodarkę eksportową 150 lat temu.
W dynamice między tymi dwoma, zależność od importu żywności - charakterystyczna cecha kubańskiej gospodarki - została ustanowiona. Kubańskie wysiłki zmierzające do dywersyfikacji gospodarki poprzez zwiększenie produkcji ryżu spotkały się z silnym oporem ze strony amerykańskich producentów ryżu, którzy byli tak samo zależni od kubańskiego rynku, jak plantatorzy cukru od rynku amerykańskiego. Amerykańscy plantatorzy przygotowywali się do odwetu, zmniejszając kwoty cukru w walce o kontrolę nad kubańskimi rynkami ryżu.
Punktem kulminacyjnym kroniki Pereza są lata pięćdziesiąte, okres pogłębiających się napięć rewolucyjnych na wyspie, gdy amerykańscy producenci ryżu i ich sojusznicy w Kongresie starli się z kubańskimi producentami wspieranymi przez rząd Fulgencio Batisty. Interesy Stanów Zjednoczonych zwyciężyły - sukces, jak twierdzi Perez, który przyczynił się do osłabienia zdolności Batisty do rządzenia.
Niezdolność Kuby do osiągnięcia samowystarczalności w produkcji ryżu utrzymuje się długo po triumfie rewolucji kubańskiej. Kuba nadal importuje ryż, ale w obliczu amerykańskiego embarga, głównie z Azji.
Amerykańscy producenci ryżu z niecierpliwością czekają na odzyskanie kubańskiego rynku.
