Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Performance Drawing: New Practices Since 1945
Czym jest "rysunek performatywny"? Kiedy rysunek staje się performansem? Czy sam akt rysowania jest procesem performatywnym, niezależnie od tego, czy widz jest obecny, czy nie? Poprzez rozmowy, wywiady i eseje, autorzy oświetlają te pytania, a także to, co może oznaczać performans i co może oznaczać rysowanie w różnorodnej i ekspresyjnej współczesnej praktyce od 1945 roku.
Termin "rysunek performatywny" pojawił się po raz pierwszy w podtytule książki Catherine de Zegher Drawing Papers 20: Performance Drawings, w szczególności w odniesieniu do Alison Knowles i Eleny del Rivero. W tej książce jest on używany jako trop i wątek myślenia, aby opisać proces poświęcony poszerzaniu pola rysunku poprzez pomysłowe praktyki i interdyscyplinarny wpływ.
Książka ta, prezentująca szeroki wachlarz międzynarodowych artystów, przedstawia pionierskich praktyków, obok obecnych i wschodzących artystów. Połączenie doświadczeń i dyscyplin w rozszerzonej dziedzinie stworzyło tętniący życiem ruch artystyczny, który stopniowo rozwijał się w ciągu ostatnich kilku lat. Wprowadzenie kontekstualizuje tło i identyfikuje współczesne podejścia do rysunku performatywnego. Jako sposób na uwzględnienie różnych głosów i różnych obiektywów w tworzeniu tej książki, autorzy łączą indywidualne perspektywy i krytyczną metodologię w pięciu rozdziałach.
Osadzone w efemeryczności i natychmiastowości, tematy obejmują ciało i energię, czas i ruch, światło i przestrzeń, wyobrażone i obserwowane, pokazując, jak rysunek może działać jako narzędzie performatywne. Dynamiczna interakcja prowadzi do wspólnego zrozumienia terminu "rysunek performatywny" i odnosi się do kluczowych zmian i przyszłych kierunków tego procesu rysowania użytkowego.