Anatomical Drawing: A Scenographic Intersection Between Science, the Visual Arts and Performance
Przecinając sztukę, naukę i scenograficzne mise-en-scène, książka ta zapewnia nowe podejście do rysunku anatomicznego, postrzeganego przez współczesny pryzmat teorii scenograficznej.
Sue Field śledzi ewolucję rysunku anatomicznego od jego historycznego tła w postaci ręcznie rysowanych obserwacyjnych badań naukowych po współczesne, złożone narzędzia wizualizacji, które informują o praktyce sztuki wizualnej, performansie, filmie i instalacjach ekranowych. Przedstawiając przegląd tradycyjnych podejść na przestrzeni wieków, pierwsze rozdziały badają niezwykłą pracę naukowców i artystów, takich jak Andreas Vesalius, Gérard de Lairesse, Santiago Ramón y Cajal i Dorothy Foster Chubb, którzy poprzez medium rysunku rozbierają, rozczłonkowują i anatomizują ludzką postać.
Anatomical Drawing bada, w jaki sposób formy, płyny i systemy są uwikłane w labirynt dwuwymiarowej przestrzeni rysunkowej oraz w jaki sposób ciało było przedmiotem spektaklu. Proporcje cielesne są nadal ucieleśniane w projektach struktur, budynków i sztuki wizualnej. Ilustrowana książka bada rysunki XVII-wiecznego architekta i scenografa Inigo Jonesa, aż po upiorne, widmowe formy oświetlone na współczesnych rysunkach rentgenowskich artystki Angeli Palmer oraz trzewne i głęboko osobiste prace Kiki Smith. Field analizuje współczesne manifestacje szkieletów, które zrodziły się ze średniowiecznego Danse Macabre, takie jak rysowane animacje Walta Disneya oraz teatralna inscenizacja, metafora i alegoryczna intencja we współczesnych rysunkowych dziełach sztuki Williama Kentridge'a, Petera Greenawaya, Marka Diona i Danna Barbera.
To rygorystyczne studium ilustruje, w jaki sposób rysunek anatomiczny kształtuje wiele scenograficznych spotkań, zarówno na płaszczyźnie dwuwymiarowej, jak i w przestrzeni trójwymiarowej, jako miejsce wyobraźni w całym zakresie sztuk wizualnych i performatywnych. Rysunki te są miejscem, w którym cielesna, spektakularna reprezentacja ludzkiego ciała jest wystawiana i wykonywana w rozszerzonej przestrzeni rysunkowej, generując coś nowego i nieprzewidzianego - scenograficzne światotwórstwo.
