Ocena:
Książka stanowi unikalne i dogłębne spojrzenie na branżę hotelarską ryokan w Japonii, oferując wgląd w życie tych, którzy prowadzą te tradycyjne zajazdy. Łączy osobiste anegdoty z doświadczeń autora z pracy w ryokanach z szerszymi tematami społecznymi, dzięki czemu jest wciągającą lekturą dla każdego zainteresowanego japońską kulturą.
Zalety:⬤ Fascynujący wgląd w japońską kulturę i branżę ryokanów
⬤ łatwa lektura z osobistymi historiami
⬤ głęboka eksploracja etnograficzna
⬤ podnosi świadomość kosztów gościnności
⬤ wysoce zalecane dla osób zainteresowanych Japonią.
Niektóre fragmenty mogą wydawać się powolne.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Ryokan: Mobilizing Hospitality in Rural Japan
Wśród upadku wielu japońskich społeczności wiejskich, wioska z gorącymi źródłami Kurokawa Onsen jest rzadkim, jasnym punktem. Jego dwa tuziny tradycyjnych zajazdów (ryokan) przyciągają prawie milion turystów rocznie, którzy chcą podziwiać krajobraz, doświadczyć gościnności i zanurzyć się w gorących źródłach. W rezultacie te ryokan zachęciły wiejską młodzież do powrotu do domu, aby przejąć odnoszące sukcesy rodzinne firmy i ożywić społeczność. Chris McMorran spędził prawie dwie dekady badając ryokan w Kurokawa, w tym cały rok przyjmując gości, nosząc bagaże, szorując wanny, sprzątając pokoje, zmywając naczynia i rozmawiając ze współpracownikami i właścicielami o ich pracy, relacjach, obawach i aspiracjach. Przedstawia realia pracy w ryokanach - celebrowanej, niechlujnej, ignorowanej, wyzyskującej i wyzwalającej - oraz przedstawia ludzi, którzy utrzymują zajazdy, sprawiając, że goście czują się jak w domu.
McMorran bada, w jaki sposób ryokan Kurokawy mobilizuje gościnność, aby stworzyć wiejską ucieczkę od zglobalizowanych wymiarów codziennego życia w miejskiej Japonii. Ryokan robi to, łącząc romantyczne pojęcie wsi z trwałym pojęciem gościnnej kobiety, uosabianej przez nakai, zatrudniony personel żeński, który wita gości, podaje posiłki i sprząta pokoje. Kobiety te są twarzą ryokanu. Jednak gościnność często skrywa trudną rzeczywistość. McMorran znalazł wiele nakai w wieku 50, 60 i 70 lat, które uciekły przed przemocą lub nieszczęśliwymi małżeństwami, znajdując zatrudnienie w ryokan. Jednak pomimo wieloletniego doświadczenia, nakai pozostają społecznie i ekonomicznie bezbronne.
Poprzez tę intymną i pomysłową etnografię roku spędzonego w ryokanie, McMorran podkreśla znaczenie zarówno pokoleniowej pracy właścicieli ryokanów, jak i codziennej pracy ich pracowników, jednocześnie podkreślając przepaść między nimi. Skupiając się na małych, rodzinnych firmach i mobilnej, wrażliwej sile roboczej, Ryokan wnosi nieoceniony wkład w badania nad japońskim miejscem pracy. Zainteresuje również studentów i badaczy geografii, studiów nad mobilnością i studiów kobiecych oraz każdego, kto kiedykolwiek przebywał w ryokanie i jest ciekawy pracy, która odbywa się za kulisami.