Rutherford B Hayes - A Life of Service
Rutherfordowi B. Hayesowi nigdy nie przyszło do głowy, że może zostać kandydatem na prezydenta, dopóki nie wygrał bezprecedensowej trzeciej kadencji jako gubernator Ohio w 1875 roku.
Do tego momentu był zadowolony ze swojego życia, ale kiedy złapał prezydenckiego bakcyla, nie mógł się go pozbyć. Podczas Narodowej Konwencji Republikanów w 1876 r. senator z Maine James G.
Blaine wydawał się mieć nominację prezydencką w zasięgu ręki, dopóki w siódmym głosowaniu nie doszło do głosowania na Hayesa.
Jako bohater wojny secesyjnej, kongresmen, gubernator i solidny człowiek rodzinny, Hayes był atrakcyjnym kandydatem. Jako reformator nie miał powiązań ze skandalami, które naznaczyły administracje Johnsona i Granta.
Po zaciętej kampanii Hayes przegrał w głosowaniu powszechnym z gubernatorem Nowego Jorku Samuelem Tildenem różnicą ćwierć miliona głosów. Liczba głosów elektorskich była niejasna, ponieważ obie partie twierdziły, że wygrały trzy południowe stany. Potrzeba było trzech miesięcy i utworzenia Komisji Wyborczej, aby ogłosić Hayesa zwycięzcą wyborów prezydenckich, zaledwie dwa dni przed jego inauguracją.
Przez cztery lata prezydent Hayes walczył z wrogim Kongresem kontrolowanym przez Demokratów, próbując zreformować służbę cywilną, broniąc niezależności prezydentury i próbując położyć kres sekcjonalizmowi. Jego najbardziej kontrowersyjną decyzją była próba pojednania z Południem w celu zaleczenia rozłamu po wojnie secesyjnej. Wielu historyków twierdzi, że Hayes zakończył rekonstrukcję, ale w rzeczywistości zakończyła się ona, zanim Hayes objął urząd.
Kiedy został nominowany do kandydowania na prezydenta, Hayes obiecał, że będzie sprawował urząd tylko przez jedną kadencję i nie wycofał się z tej obietnicy. Wrócił do Ohio, by przeżyć swoje życie z rodziną i pracować na rzecz swojej społeczności, weteranów, edukacji, reformy więziennictwa i równych praw.