Ruskin Park: Sylvia, ja i BBC

Opinie czytelników

Recenzje chwalą „Ruskin Park” jako pięknie napisany hołd dla matki Rory'ego Cellan-Jonesa, Sylvii, podkreślający jej zmagania i mocne strony jako samotnej matki w wymagającym społeczeństwie. Książka łączy osobistą historię rodziny z szerszym komentarzem społecznym, dzięki czemu jest zarówno wciągająca, jak i prowokująca do myślenia. Czytelnicy docenili emocjonalną głębię i kontekst historyczny przedstawiony w listach i doświadczeniach Sylvii.

⬤ Pięknie napisana i głęboko poruszająca
⬤ wnikliwa eksploracja rodziny i zmian społecznych
⬤ emocjonalny rezonans z czytelnikami
⬤ wciągająca fabuła
⬤ dobrze zbadana historia społeczna
⬤ powiązane tematy dotyczące znajomości rodziców
⬤ oddaje zmagania samotnego macierzyństwa w minionej epoce
⬤ zastanawia się nad złożonością relacji rodzinnych.

Niektórzy czytelnicy zauważyli poczucie rozczarowania w związku z przedstawieniem innych członków rodziny, zwłaszcza ojca i dziadków Rory, czując, że brakuje im głębi charakteru; kilku uznało, że ciężar emocjonalny jest czasami przytłaczający.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ruskin Park: Sylvia, Me and the BBC

Zawartość książki:

Rory Cellan-Jones wiedział, że jest dzieckiem krótkiego romansu między dwoma niezamężnymi pracownikami BBC. Ale dopóki jego matka nie zmarła, a on nie znalazł nieznanej wcześniej teczki z napisem "Dla Rory'ego", nie miał pojęcia o ich początkach i zakończeniu, ani o tym, dlaczego jego osobliwie odizolowane dzieciństwo tak bardzo wystawiło na próbę więź między nim a matką.

"Dla Rory'ego", napisała jego matka na pliku "w nadziei, że pomoże mu to zrozumieć, jak to naprawdę było..." Jest to czuły opis tego, co Rory odkrył w dokumentach, listach i pamiętnikach. Związek dwóch kolegów (dwóch romantyków) i ograniczające siły powojennego szacunku i uprzedzeń, które go zakończyły. To także przywołanie postępowej, odśrodkowej siły w centrum ich życia - samego BBC.

Zarówno wciągający, jak i poruszający, dramat przenosi się z wojennych audycji radiowych, do blasku studiów telewizyjnych z lat 50. i złotej ery dramatów BBC.

Jego ojciec mógł wyreżyserować Sagę Forsythe'ów, a Rory mógł obserwować go z korytarzy, ale nigdy go nie spotkał, aż do później dorosłości. Do tego czasu życie Rory'ego było związane z jednopokojowym mieszkaniem, które dzielił z matką w Ruskin Park...