Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.
Zdobywając uznanie krytyków i sukces komercyjny po premierze w 1998 roku, Rushmore - drugi film amerykańskiego twórcy Wesa Andersona - szybko zyskał status kultowego klasyka. Rushmore to melancholijna opowieść o dojrzewaniu w komediodramacie, skupiająca się na wysiłkach Maxa Fischera (Jason Schwartzman) - bezczelnego i przedwcześnie dojrzałego piętnastolatka - by odnaleźć swoją drogę. Niespokojny, energiczny, walczący i nadmiernie kompensujący swoją niepewność, Max podąża za zawrotną gamą możliwych przyszłości, prowadząc go na orbitę lokalnego magnata stalowego Hermana Blume'a (Bill Murray), nauczycielki szkoły podstawowej Rosemary Cross (Olivia Williams) i wielu współpracujących kolegów ze szkoły, którzy pomagają mu wystawiać wystawne sztuki filmowe.
Kristi McKim w swoim fascynującym studium filmu przekonuje, że pomimo tytułowego wezwania do pośpiechu i nadmiaru (pośpiechu / więcej), film rzuca wyzwanie dążeniu do perfekcjonizmu i celebruje ciche więzi, które przeciwstawiają się takiej pasji i szybkości. Po ustaleniu historii i odbioru Rushmore, McKim uważnie odczytuje energiczne muzyczne montaże Rushmore w stosunku do wolniejszych momentów, które wprowadzają czułość i niejednoznaczność, w formie subtelniejszej niż pożądanie Maxa lub sztuki oparte na gatunkach.
Jej analiza oferuje pilną korektę tego, co może być postrzegane jako ujmujący portret przywilejów, który utrwala status quo władzy. Zwracając uwagę na subtelności Rushmore, które łagodzą, temperują, rozluźniają, rozszerzają i wyrównują gorliwość filmu, czyta film z hojnością wyuczoną z samego filmu.