Ocena:
Recenzje podkreślają znaczny podział opinii na temat tej książki, która ma na celu połączenie fikcji z analizą albumu Pogues „Rum, Sodomy & The Lash”. Podczas gdy niektórzy doceniają innowacyjne podejście autora, wielu czytelników wyraża frustrację z powodu równowagi między opowiadaniem historii a krytyczną analizą, a kilku krytykuje brak merytorycznej zawartości książki związanej z samym albumem.
Zalety:⬤ Innowacyjne i przekonujące podejście literackie
⬤ unikalne w serii 33 1/3
⬤ niektórzy czytelnicy uznali to za wciągające i interesujący eksperyment w opowiadaniu historii.
⬤ Zbyt dużo fikcji przyćmiewającej analizę
⬤ wielu uznało narrację za zagmatwaną i pozbawioną rozwoju postaci
⬤ niewystarczające informacje o albumie
⬤ rozczarowanie w stosunku do wartości, a niektórzy czuli się wprowadzeni w błąd przez strukturę książki.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Pogues' Rum, Sodomy and the Lash
Aby wchłonąć Rum, Sodomy, and the Lash, należy udać się w dziką podróż z obsadą uciskanych rewolucjonistów.
Pomimo tego, epickie tematy drugiej pełnej płyty Pogues zostały pominięte zarówno przez krytyków, jak i biografów na rzecz dwóch rzeczy: zamiłowania zespołu do łączenia celtyckiego folku z punkowymi rytmami (brzmienie) i ekscesów Shane'a MacGowana (twórca). Zamiast powtarzać te aspekty, niniejsza książka omawia, w formie morskiej narracji, artykulację tego, co na płycie zostało uznane za wspaniale wydeptane.
Poprzez epickie obrazy zdobiące okładkę albumu i rozbrzmiewające w tekstach, książka Roesgena pokazuje, że to, co stworzyli Pogues, to znacznie więcej niż muzyka pubowa stworzona przez pijanych mężczyzn pogrążonych w irlandzkiej nostalgii i tęskniących za czymś wywrotowym.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)