The Movement for Global Mental Health: Critical Views from South and Southeast Asia
W książce Ruch na rzecz globalnego zdrowia psychicznego: Critical Views from South and Southeast Asia, wybitni antropolodzy, lekarze zajmujący się zdrowiem publicznym i psychiatrzy z sympatią, ale i krytycyzmem odnoszą się do Ruchu na rzecz Globalnego Zdrowia Psychicznego (MGMH).
Kwestionują oni niektóre z jego podstawowych założeń: ideę, że „zaburzenia psychiczne” można jednoznacznie zidentyfikować; że są one przede wszystkim pochodzenia biologicznego; że świat stoi obecnie w obliczu „epidemii” tych zaburzeń; że najodpowiedniejsze metody ich leczenia zwykle obejmują leki psychofarmaceutyczne; oraz że lokalne lub rodzime terapie mają niewielkie znaczenie w ich leczeniu. Autorzy argumentują, że wręcz przeciwnie, definiowanie „zaburzeń psychicznych” jest trudne i zmienne kulturowo; że czynniki społeczne i biograficzne są często ich ważnymi przyczynami; że „epidemia” zaburzeń psychicznych może być efektem nowych sposobów ich pomiaru; i że kraje Azji Południowej i Południowo-Wschodniej mają obfite, choć niepsychiatryczne, zasoby do radzenia sobie z nimi.
Krótko mówiąc, opowiadają się za gruntownym pluralizmem zdrowia psychicznego.