Developments in Advanced Complexity Theory
Praca naukowa z roku 2019 z przedmiotu Informatyka - Oprogramowanie, stopień: A, ( Atlantic International University ), język: Angielski, streszczenie: Ten esej opisuje lub analizuje treść, styl i zalety rozwoju zaawansowanej teorii złożoności. Złożone, samoorganizujące się, adaptacyjne systemy posiadają pewien rodzaj dynamiki, który czyni je jakościowo różnymi od statycznych obiektów, takich jak chipy komputerowe.
Złożone systemy są bardziej spontaniczne, bardziej nieuporządkowane, bardziej żywe. W ciągu ostatnich trzech dekad teoria chaosu wstrząsnęła nauką do fundamentów, uświadamiając, że bardzo proste systemy dynamiczne mogą prowadzić do niezwykle skomplikowanych zachowań. Krawędź chaosu to stale zmieniająca się strefa walki między stagnacją a anarchią, jedyne miejsce, w którym złożony system może być spontaniczny, adaptacyjny i żywy.
Teoria chaosu jest jakościowym badaniem niestabilnego, aperiodycznego zachowania w deterministycznych, nieliniowych systemach dynamicznych.
Jest to wyspecjalizowane zastosowanie teorii systemów dynamicznych. Systemy chaotyczne wymagają niemożliwej dokładności dla użytecznych zadań przewidywania.
Teoria chaosu często stara się zrozumieć zachowanie złożonego systemu poprzez rekonstrukcję jego atraktora, a znajomość tego atraktora daje nam jakościowe zrozumienie. Teoria chaosu obejmuje teoretyczne hipotezy, które twierdzą, że istnieją relacje jakościowego (lub topologicznego) podobieństwa między jej abstrakcyjnymi modelami a rzeczywistymi systemami, które bada. Dynamika jest wykorzystywana bardziej jako źródło jakościowego wglądu niż do dokonywania ilościowych prognoz.
Jej wielką wartością jest zdolność adaptacji do konstruowania modeli systemów naturalnych, które mogą być następnie zmieniane i analizowane w stosunkowo łatwy sposób. Teoria chaosu to ilościowe badanie dynamicznych systemów nieliniowych. Systemy nieliniowe zmieniają się w czasie i mogą wykazywać złożone relacje między wejściami i wyjściami ze względu na powtarzające się pętle sprzężenia zwrotnego w systemie.
Systemy te są przewidywalne, ale ich zachowanie jest skomplikowane.